Voir aussi : yunan

Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de yun (« jeûne »), avec le suffixe -añ.

Verbe modifier

yunañ \ˈjỹː.nã\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale yun-

  1. Jeûner.
    • Atao e vez o yunañ. — (Cervantes, Hailhevod an Aotrou Doue, traduit par Roparz Hemon, in Gwalarn, niv, 148-149, Mae-Mezheven 1942, p. 254)
      Il jeûne toujours.
    • Bemdez e tebr etre 2 ha 3 kg kig dre geidenn met gellout a ra yunañ e-pad meur a zeiz ha kargañ boued goude. — (PLB, Kresk ar bleiz in Ya !, niv. 489, 24 Here 2014, page 4)
      Il mange chaque jour entre 2 et 3 kg de viande en moyenne mais il peut jeûner pendant plusieurs jours et se charger de nourriture ensuite.

Variantes modifier

Dérivés modifier

Références modifier

  • Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 837b