zenit
Breton modifier
Forme de verbe modifier
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | denit |
Adoucissante | zenit |
Durcissante | tenit |
zenit \ˈzẽː.nit\
- Forme mutée de denit par adoucissement (d > z).
Anagrammes modifier
Espagnol modifier
Nom commun modifier
zenit \Prononciation ?\ masculin
- Variante de cenit.
Références modifier
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage (cenit)
Interlingua modifier
Étymologie modifier
- Du latin zenit.
Nom commun modifier
zenit \ze.ˈnit\
Italien modifier
Étymologie modifier
- Du latin zenit.
Nom commun modifier
zenit \ˈdzɛ.nit\ masculin
Variantes modifier
Dérivés modifier
Anagrammes modifier
Latin modifier
Étymologie modifier
- (c. 1150) Mauvaise relecture ou recopie (m pris pour ni) de l’arabe سمت, semt (« chemin ») qui est pour samt ar-ra's « zénith (proprement: chemin [au-dessus] de la tête) ».
Nom commun modifier
zenit indéclinable masculin
Références modifier
- « zénith », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage
Tchèque modifier
Étymologie modifier
- Du latin zenit.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | zenit | zenity |
Génitif | zenitu | zenitů |
Datif | zenitu | zenitům |
Accusatif | zenit | zenity |
Vocatif | zenite | zenity |
Locatif | zenitu | zenitech |
Instrumental | zenitem | zenity |
zenit \Prononciation ?\ masculin inanimé
Références modifier
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage