Εὔα
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- De l’hébreu ancien חַוָּה, Ḥawwā.
Nom propre modifier
Cas | Singulier | |
---|---|---|
Nominatif | ἡ | Εὔα |
Vocatif | Εὔα | |
Accusatif | τὴν | Εὔαν |
Génitif | τῆς | Εὔας |
Datif | τῇ | Εὔᾳ |
Εὔα, Eúa féminin
- Ève (première femme).
Dérivés dans d’autres langues modifier
Prononciation modifier
- *\ěu̯.aː\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈe.wa\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈe.βa\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈe.va\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈe.va\ (Constantinople (XVe siècle))