Πεντηκοστή
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Du féminin singulier de πεντηκοστός, pentēkostós (« cinquantième ») (sous-entendu ἡμέρα, « jour »).
Nom propre modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | Πεντηκοστή | αἱ | Πεντηκοσταί | τὼ | Πεντηκοστά |
| Vocatif | Πεντηκοστή | Πεντηκοσταί | Πεντηκοστά | |||
| Accusatif | τὴν | Πεντηκοστήν | τὰς | Πεντηκοστάς | τὼ | Πεντηκοστά |
| Génitif | τῆς | Πεντηκοστῆς | τῶν | Πεντηκοστῶν | τοῖν | Πεντηκοσταῖν |
| Datif | τῇ | Πεντηκοστῇ | ταῖς | Πεντηκοσταῖς | τοῖν | Πεντηκοσταῖν |
Πεντηκοστή, pentēkostḗ féminin
Prononciation modifier
- *\pen.tɛː.kos.tɛ̌ː\ (Classique)
- *\pɛn.te.kosˈte\ (Koinè)
- *\pen.ti.kosˈti\ (Byzantine)
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- Πεντηκοστή, Greek Word Study Tool (Perseus Digital Library, Tufts University)
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien Πεντηκοστή, Pentêkostế.
Nom propre modifier
Πεντηκοστή (Pendikostí) \pen.di.koˈsti\ féminin
Voir aussi modifier
- Πεντηκοστή sur l’encyclopédie Wikipédia (en grec)
