έρημος

Grec modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien ἔρημος, érêmos.

Adjectif modifier

cas	singulier
cas	masculin		féminin		neutre
nominatif		έρημος		έρημη		έρημο
génitif		έρημου		έρημης		έρημου
accusatif		έρημο		έρημη		έρημο
vocatif		έρημε		έρημη		έρημο
cas	pluriel
cas	masculin		féminin		neutre
nominatif		έρημοι		έρημες		έρημα
génitif		έρημων		έρημων		έρημων
accusatif		έρημους		έρημες		έρημα
vocatif		έρημοι		έρημες		έρημα

έρημος (érimos) \ˈɛ.ɾi.mɔs\

Désert.
- Μετά το χωρισμό τους ζει μόνη κι έρημη.
  La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Nom commun modifier

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	έρημος	οι	έρημοι
Génitif	της	ερήμου	των	ερήμων
Accusatif	τη(ν)	έρημο	τις	ερήμους
Vocatif		έρημο		έρημοι

H έρημος στην Αλγερία

έρημος (érimos) \ˈɛ.ɾi.mɔs\ féminin

Désert.
- Τα καραβάνια διέσχιζαν την έρημο Σαχάρα με καμήλες.
  La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés modifier

Récupérée de « https://fr.wiktionary.org/w/index.php?title=έρημος&oldid=34335789 »