αδίκημα

Grec

Étymologie

Du grec ancien ἀδίκημα, adíkêma (« méfait »), voir ἀδικία, adikía (« injustice »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	το	αδίκημα	τα	αδικήματα
Génitif	του	αδικήματος	των	αδικημάτων
Accusatif	το	αδίκημα	τα	αδικήματα
Vocatif		αδίκημα		αδικήματα

αδίκημα, adíkima \Prononciation ?\ neutre

1. Délit.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

• αδικώ

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (αδίκημα)