επαναστάτης
Grec modifier
Étymologie modifier
- Dérivé du grec ancien ἐπανίστημι, epanístêmi (« se lever contre, se rebeller ») ; voir επανάσταση (« révolution, rebellion ») et αποστάτης (« apostat »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | επαναστάτης | οι | επαναστάτες |
| Génitif | του | επαναστάτη | των | επαναστατών |
| Accusatif | τον | επαναστάτη | τους | επαναστάτες |
| Vocatif | επαναστάτη | επαναστάτες | ||
επαναστάτης, epanastátis \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : επαναστάτρια)
- Rebelle, insurgé.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
Références modifier
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (επαναστάτης)