κακοποίηση

Grec

Étymologie

Du grec ancien κακοποίησις, kakopoíêsis (« malfaisance »), de κακοποιέω, kakopoiéô (« faire le mal ») ; voir κακός et ποίηση.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	κακοποίηση	οι	κακοποιήσεις
Génitif	της	κακοποίησης κακοποιήσεως	των	κακοποιήσεων
Accusatif	τη(ν)	κακοποίηση	τις	κακοποιήσεις
Vocatif		κακοποίηση		κακοποιήσεις

κακοποίηση, kakopíisi \Prononciation ?\ féminin

1. Maltraitance, abus (sur une personne ou un animal).
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (κακοποίηση)