κλήμα

Grec

Étymologie

Du grec ancien κλῆμα, klêma (« rameau »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	το	κλήμα	τα	κλήματα
Génitif	του	κλήματος	των	κλημάτων
Accusatif	το	κλήμα	τα	κλήματα
Vocatif		κλήμα		κλήματα

κλήμα, klíma \Prononciation ?\ neutre

1. (Botanique) Vigne.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

• αγιόκλημα
• κληματίδα

Prononciation

Homophones

• κλίμα

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (κλήμα)