Accueil
Au hasard
Se connecter
Configuration
Faire un don
À propos du Wiktionnaire
Licence
Rechercher
κολακευτικός
Langue
Suivre
Modifier
Grec
modifier
Étymologie
modifier
Du grec ancien.
Adjectif
modifier
cas
singulier
masculin
féminin
neutre
nominatif
κολακευτικ
ός
κολακευτικ
ή
κολακευτικ
ό
génitif
κολακευτικ
ού
κολακευτικ
ής
κολακευτικ
ού
accusatif
κολακευτικ
ό
κολακευτικ
ή
κολακευτικ
ό
vocatif
κολακευτικ
έ
κολακευτικ
ή
κολακευτικ
ό
cas
pluriel
masculin
féminin
neutre
nominatif
κολακευτικ
οί
κολακευτικ
ές
κολακευτικ
ά
génitif
κολακευτικ
ών
κολακευτικ
ών
κολακευτικ
ών
accusatif
κολακευτικ
ούς
κολακευτικ
ές
κολακευτικ
ά
vocatif
κολακευτικ
οί
κολακευτικ
ές
κολακευτικ
ά
κολακευτικός
(kolakevtikós)
\kɔ.la.cɛf.ti.ˈkɔs\
Flatteur
.
Exemple d’utilisation
manquant.
(
Ajouter
)