πλανητικός

Grec modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien πλανητικός, planêtikós avec évolution du sens sur la base de πλανήτης (« planète »).

Adjectif modifier

πλανητικός, planitikós \Prononciation ?\

  1. (Astronomie) Planétaire.
    • Πλανητικό σύστημα, το σύνολο των πλανητών που κινούνται γύρο από τον Ήλιο ή από έναν αστέρα. Πλανητικό νεφέλωμα. Πλανητικές αποστάσεις / θερμοκρασίες.


Dérivés modifier

Références modifier

  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (πλανητικός)

Grec ancien modifier

Étymologie modifier

Mot dérivé de πλανήτης, planêtês (« errant, vagabond »), avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif modifier

πλανητικός, planêtikós *\Prononciation ?\

  1. Migratoire, errant.

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier