προφητεία
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien.
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | προφητεία | οι | προφητείες |
| Génitif | της | προφητείας | των | προφητειών |
| Accusatif | τη(ν) | προφητεία | τις | προφητείες |
| Vocatif | προφητεία | προφητείες | ||
προφητεία (profitía) \pɾɔ.fi.ˈti.a\ féminin
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | προφητεία | αἱ | προφητειαι | τὼ | προφητεία |
| Vocatif | προφητεία | προφητειαι | προφητεία | |||
| Accusatif | τὴν | προφητείαν | τὰς | προφητείας | τὼ | προφητεία |
| Génitif | τῆς | προφητείας | τῶν | προφητεῖῶν | τοῖν | προφητείαιν |
| Datif | τῇ | προφητείᾳ | ταῖς | προφητείαις | τοῖν | προφητείαιν |
προφητεία, prophēteía *\pro.pʰɛː.těː.aː\ féminin (Ancienne écriture : ϖϱοϕητεία)
- Action d’interpréter la volonté des dieux. Oracle.
- Explication des Livres saints sous l’inspiration de l’Esprit Saint.
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage