πτώση
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien πτῶσις, ptôsis.
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | πτώση | οι | πτώσεις |
| Génitif | της | πτώσης πτώσεως |
των | πτώσεων |
| Accusatif | τη(ν) | πτώση | τις | πτώσεις |
| Vocatif | πτώση | πτώσεις | ||
πτώση (ptósi) \ˈptɔ.si\ féminin
- Chute, fait de tomber.
- (Grammaire) Cas grammatical.
Hyponymes modifier
- αιτιατική (« accusatif »)
- αφαιρετική (« ablatif »)
- δοτική (« datif »)
- γενική (« génitif »)
- κλητική (« vocatif »)
- ονομαστική (« nominatif »)
- οργανική (« instrumental »)
- τοπική (« locatif »)
Références modifier
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (πτώση)