στέγη
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien στέγη, stégê.
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | στέγη | οι | στέγες |
| Génitif | της | στέγης | των | στεγών |
| Accusatif | τη(ν) | στέγη | τις | στέγες |
| Vocatif | στέγη | στέγες | ||
στέγη féminin \ˈstɛ.ʝi\
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Doublet féminin de στέγος.
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | στέγη | αἱ | στέγαι | τὼ | στέγα |
| Vocatif | στέγη | στέγαι | στέγα | |||
| Accusatif | τὴν | στέγην | τὰς | στέγας | τὼ | στέγα |
| Génitif | τῆς | στέγης | τῶν | στεγῶν | τοῖν | στέγαιν |
| Datif | τῇ | στέγῃ | ταῖς | στέγαις | τοῖν | στέγαιν |
στέγη, stégê féminin
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage