φιλελεύθερος

Grec

Étymologie

Composé de φίλος et ελεύθερος.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		φιλελεύθερος		φιλελεύθερη		φιλελεύθερο
génitif		φιλελεύθερου		φιλελεύθερης		φιλελεύθερου
accusatif		φιλελεύθερο		φιλελεύθερη		φιλελεύθερο
vocatif		φιλελεύθερε		φιλελεύθερη		φιλελεύθερο
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		φιλελεύθεροι		φιλελεύθερες		φιλελεύθερα
génitif		φιλελεύθερων		φιλελεύθερων		φιλελεύθερων
accusatif		φιλελεύθερους		φιλελεύθερες		φιλελεύθερα
vocatif		φιλελεύθεροι		φιλελεύθερες		φιλελεύθερα

φιλελεύθερος (filelévtheros) \fi.lɛ.ˈlɛf.θɛ.ɾɔs\

1. Libéral.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
2. (Politique) Libéral, relatif au libéralisme économique ou politique.

Dérivés

• φιλελευθερισμός
• νεοφιλελευθερισμός
• νεοφιλελεύθερος

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	ο	φιλελεύθερος	οι	φιλελεύθεροι
Génitif	του	φιλελευθέρου	των	φιλελευθέρων
Accusatif	τον	φιλελεύθερο	τους	φιλελευθέρους
Vocatif		φιλελεύθερε		φιλελεύθεροι

φιλελεύθερος (filelévtheros) \fi.lɛ.ˈlɛf.θɛ.ɾɔs\ masculin

1. Libéral, partisan du libéralisme.