Chinois modifier

Étymologie modifier

Du chinois classique, commposé du verbe  (zhí) « planter » et de de  () « chose, substance »[1]

Nom commun modifier

植物 zhíwù \ʈ͡ʂʐ̩˧˥ u˥˩\

  1. (Biologie) Plante, végétal.
  2. Conditionneur

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • 植物 sur l’encyclopédie Wikipédia (en chinois)  

Références modifier

  1. attesté au moins sous la Dynastie Han (23 – 220), dans 古三墳.

Chinois classique modifier

Nom commun modifier

植物 *\Prononciation ?\

  1. (Biologie) Plante.
    • 以土會之法辨五地之物生:一曰山林,其動物宜毛物,其植物宜阜物,其民毛而方。二曰川澤,其動物宜鱗物,其植物宜膏物,其民黑而津。三曰丘陵,其動物宜羽物,其植物宜核物,其民專而長。四曰墳衍,其動物宜介物,其植物宜莢物,其民皙而瘠。五曰原隰,其動物宜祼物,其植物宜叢物,其民豐肉而庳。— (Livre des rites de Zhou, 地官司徒)
  2. (Biologie) Plante cultivée.
    • 植物之見取於人者,栽培灌溉不失其宜,則枝葉華實無不猥大。 — (Liu Meng (劉蒙/刘蒙), 劉氏菊譜, 1104)

Voir aussi modifier

  • 植物 sur l’encyclopédie Wikipédia (en chinois classique)  

Coréen modifier

Étymologie modifier

Du chinois classique 植物.

Nom commun modifier

Hangeul 식물
Hanja 植物
Prononciation 싱물
/siŋ.mul/
[ɕiŋ.muɭ]
Transcription singmul
Avec
clitique
Thème 植物
[ɕiŋ.mu.ɾɯn]
Nominatif
/ Attributif
植物
[ɕiŋ.mu.ɾi]
Accusatif 植物
[ɕiŋ.mu.ɾɯɭ]
Datif 植物
[ɕiŋ.mu.ɾe̞]
Instrumental 植物
[ɕiŋ.muɭ.ɭo]
Comitatif 植物
[ɕiŋ.muɭ.ɡʷa]
Seulement 植物
[ɕiŋ.muɭ.man]

植物

  1. (Désuet) Écriture en sinogrammes de 식물 (« plante, végétal »).

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Japonais modifier

Étymologie modifier

De , shoku (« planter ») et de , butsu (« chose »).

Nom commun modifier

Kanji 植物
Hiragana しょくぶつ
Transcription shokubutsu
Prononciation ショブツ
\ɕo̞˨.kɯ˦.bɯ˨.tsɯ˨.◌˨\

植物 shokubutsu \ɕo.kɯ.bɯ.tsɯ\

  1. (Biologie) Plante, végétal.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Voir aussi modifier

  • 植物 sur l’encyclopédie Wikipédia (en japonais)  

Références modifier

Vietnamien modifier

Étymologie modifier

Du chinois classique, composé du verbe (planter) et du nom commun (chose).

Nom commun modifier

植物 thực vật

  1. (Botanique) Plante, végétal