Arnus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom propre modifier
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Arnus |
Vocatif | Arne |
Accusatif | Arnum |
Génitif | Arnī |
Datif | Arnō |
Ablatif | Arnō |
Arnus \Prononciation ?\ neutre
- (Géographie) Arno, fleuve d'Étrurie.
Dum consul placandis Romae dis habendoque dilectu dat operam, Hannibal profectus ex hibernis, quia iam Flaminium consulem Arretium peruenisse fama erat, cum aliud longius, ceterum commodius ostenderetur iter, propiorem uiam per paludes petit, qua fluuius Arnus per eos dies solito magis inundauerat.
— (Live, Ab Urbe Condita, XXII, 22)- Pendant que le consul s'occupait, à Rome, d'apaiser les dieux et de lever des troupes, Hannibal quitte ses quartiers d'hiver ; et comme on disait que le consul Flaminius était déjà parvenu à Arretium, quoiqu'on montre à Hannibal un chemin plus long, mais plus facile, il prend une route moins écartée, traversant des marais que l'Arno, durant ces jours-là, avait inondés plus que de coutume. — (traduction)
Apparentés étymologiques modifier
Voir aussi modifier
- Arnus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références modifier
- « Arnus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage