Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de Cerretes, avec le suffixe -anus.

Nom commun modifier

Cas Pluriel
Nominatif Ceretanī
Vocatif Ceretanī
Accusatif Ceretanōs
Génitif Ceretanōrum
Datif Ceretanīs
Ablatif Ceretanīs

Ceretani \Prononciation ?\ masculin pluriel

  1. Cerretains, peuple de la Tarraconaise, habitant la Cerdagne.
    • Nunc per singulos conventus reddentur insignia praeter supra dicta. Tarracone disceptant populi XLII, quorum celeberrimi civium Romanorum Dertosani, Bisgargitani ; Latinorum Ausetani, Ceretani qui Iuliani cognominantur et qui Augustani, Edetani, Gerundenses, Iessonienses, Teari qui Iulienses ; stipendiariorum Aquicaldenses, Aesonenses, Baeculonenses. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, III)
      Maintenant j'exposerai par chaque juridiction ce qui est digne de remarque, outre les lieux déjà notés. A Tarragone viennent plaider 43 peuples, dont les plus célèbres sont : à droit romain, les Dertusans et les Bisgargitans ; à droit latin, les Ausetans, les Cerrétans ou Julians ou Augustans ; les Edétans, les Gerundenses, les Gessoriens, les Téares ou Juliens ; tributaires, les Aquicaldenses, les Onenses, les Baeculonenses. — (traduction)

Synonymes modifier

Voir aussi modifier

Références modifier