Conjugaison:espagnol/atiborrar

Conjugaison en espagnol
atiborrar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

atiborrar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   atiborro [a.tiˈβo.ro]
(tú/vos
ou (vos) 
 atiborras
 atiborrás
[a.tiˈβo.ras]
[a.ti.βoˈras]
(él/ella/Ud.  atiborra [a.tiˈβo.ra]
(nosostros-as)   atiborramos [a.ti.βoˈra.mos]
(vosostros-as/os  atiborráis [a.ti.βoˈrai̯s]
(ellos-as/Uds.  atiborran [a.tiˈβo.ran]
Passé composé
(yo)   he atiborrado [e a.ti.βoˈra.ðo]
(tú/vos  has atiborrado [as a.ti.βoˈra.ðo]
(él/ella/Ud.  ha atiborrado [a a.ti.βoˈra.ðo]
(nosotros-as)   hemos atiborrado [ˈe.mos a.ti.βoˈra.ðo]
(vosotros-as/os  habéis atiborrado [a.ˈβejs a.ti.βoˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.  han atiborrado [an a.ti.βoˈra.ðo]
Imparfait
(yo)   atiborraba [a.ti.βoˈra.βa]
(tú/vos  atiborrabas [a.ti.βoˈra.βas]
(él/ella/Ud.  atiborraba [a.ti.βoˈra.βa]
(nosostros-as)   atiborrábamos [a.ti.βoˈra.βa.mos]
(vosostros-as/os  atiborrabais [a.ti.βoˈra.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  atiborraban [a.ti.βoˈra.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había atiborrado [a.ˈβi.a a.ti.βoˈra.ðo]
(tú/vos  habías atiborrado [a.ˈβi.as a.ti.βoˈra.ðo]
(él/ella/Ud.  había atiborrado [a.ˈβi.a a.ti.βoˈra.ðo]
(nosotros-as)   habíamos atiborrado [a.ˈβi.a.mos a.ti.βoˈra.ðo]
(vosotros-as/os  habíais atiborrado [a.ˈβi.ajs a.ti.βoˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían atiborrado [a.ˈβi.an a.ti.βoˈra.ðo]
Passé simple
(yo)   atiborré [a.ti.βoˈre]
(tú/vos  atiborraste [a.ti.βoˈras.te]
(él/ella/Ud.  atiborró [a.ti.βoˈro]
(nosostros-as)   atiborramos [a.ti.βoˈra.mos]
(vosostros-as/os  atiborrasteis [a.ti.βoˈras.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  atiborraron [a.ti.βoˈra.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube atiborrado [ˈu.βe a.ti.βoˈra.ðo]
(tú/vos  hubiste atiborrado [u.ˈβi.ste a.ti.βoˈra.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo atiborrado [ˈu.βo a.ti.βoˈra.ðo]
(nosotros-as)   hubimos atiborrado [u.ˈβi.mos a.ti.βoˈra.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis atiborrado [u.ˈβi.stejs a.ti.βoˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron atiborrado [u.ˈβje.ɾon a.ti.βoˈra.ðo]
Futur simple
(yo)   atiborraré [a.ti.βo.raˈɾe]
(tú/vos  atiborrarás [a.ti.βo.raˈɾas]
(él/ella/Ud.  atiborrará [a.ti.βo.raˈɾa]
(nosostros-as)   atiborraremos [a.ti.βo.raˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  atiborraréis [a.ti.βo.raˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  atiborrarán [a.ti.βo.raˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré atiborrado [a.ˈβɾe a.ti.βoˈra.ðo]
(tú/vos  habrás atiborrado [a.ˈβɾas a.ti.βoˈra.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá atiborrado [a.ˈβɾa a.ti.βoˈra.ðo]
(nosotros-as)   habremos atiborrado [a.ˈβɾe.mos a.ti.βoˈra.ðo]
(vosotros-as/os  habréis atiborrado [a.ˈβɾejs a.ti.βoˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán atiborrado [a.ˈβɾan a.ti.βoˈra.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   atiborraría [a.ti.βo.raˈɾi.a]
(tú/vos  atiborrarías [a.ti.βo.raˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  atiborraría [a.ti.βo.raˈɾi.a]
(nosostros-as)   atiborraríamos [a.ti.βo.raˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  atiborraríais [a.ti.βo.raˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  atiborrarían [a.ti.βo.raˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría atiborrado [a.ˈβɾi.a a.ti.βoˈra.ðo]
(tú/vos  habrías atiborrado [a.ˈβɾi.as a.ti.βoˈra.ðo]
(él/ella/Ud.  habría atiborrado [a.ˈβɾi.a a.ti.βoˈra.ðo]
(nosotros-as)   habríamos atiborrado [a.ˈβɾi.a.mos a.ti.βoˈra.ðo]
(vosotros-as/os  habríais atiborrado [a.ˈβɾi.ajs a.ti.βoˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían atiborrado [a.ˈβɾi.an a.ti.βoˈra.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   atiborre [a.ti.ˈβo.re]
(tú/vos
ou (vos) 
 atiborres
 atiborrés
[a.ti.ˈβo.res]
[a.ti.βoˈres]
(él/ella/Ud.  atiborre [a.ti.ˈβo.re]
(nosostros-as)   atiborremos [a.ti.βoˈre.mos]
(vosostros-as/os  atiborréis [a.ti.βoˈrei̯s]
(ellos-as/Uds.  atiborren [a.ti.ˈβo.ren]
Passé composé
(yo)   haya atiborrado [ˈa.ja a.ti.βoˈra.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas atiborrado
 hayás atiborrado
[ˈa.jas a.ti.βoˈra.ðo]
[a.ˈjas a.ti.βoˈra.ðo]
(él/ella/Ud.  haya atiborrado [ˈa.ja a.ti.βoˈra.ðo]
(nosotros-as)   hayamos atiborrado [a.ˈja.mos a.ti.βoˈra.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis atiborrado [a.ˈjajs a.ti.βoˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan atiborrado [ˈa.jan a.ti.βoˈra.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   atiborrara [a.ti.βoˈra.ɾa]
(tú/vos  atiborraras [a.ti.βoˈra.ɾas]
(él/ella/Ud.  atiborrara [a.ti.βoˈra.ɾa]
(nosostros-as)   atiborráramos [a.ti.βoˈra.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  atiborrarais [a.ti.βoˈra.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  atiborraran [a.ti.βoˈra.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera atiborrado [u.ˈβje.ɾa a.ti.βoˈra.ðo]
(tú/vos  hubieras atiborrado [u.ˈβje.ɾas a.ti.βoˈra.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera atiborrado [u.ˈβje.ɾa a.ti.βoˈra.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos atiborrado [u.ˈβje.ɾa.mos a.ti.βoˈra.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais atiborrado [u.ˈβje.ɾajs a.ti.βoˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran atiborrado [u.ˈβje.ɾan a.ti.βoˈra.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   atiborrase [a.ti.βoˈra.se]
(tú/vos  atiborrases [a.ti.βoˈra.ses]
(él/ella/Ud.  atiborrase [a.ti.βoˈra.se]
(nosostros-as)   atiborrásemos [a.ti.βoˈra.se.mos]
(vosostros-as/os  atiborraseis [a.ti.βoˈra.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  atiborrasen [a.ti.βoˈra.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese atiborrado [u.ˈβje.se a.ti.βoˈra.ðo]
(tú/vos  hubieses atiborrado [u.ˈβje.ses a.ti.βoˈra.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese atiborrado [u.ˈβje.se a.ti.βoˈra.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos atiborrado [u.ˈβje.se.mos a.ti.βoˈra.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis atiborrado [u.ˈβje.sejs a.ti.βoˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen atiborrado [u.ˈβje.sen a.ti.βoˈra.ðo]
Futur
(yo)   atiborrare [a.ti.βoˈra.ɾe]
(tú/vos  atiborrares [a.ti.βoˈra.ɾes]
(él/ella/Ud.  atiborrare [a.ti.βoˈra.ɾe]
(nosostros-as)   atiborráremos [a.ti.βoˈra.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  atiborrareis [a.ti.βoˈra.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  atiborraren [a.ti.βoˈra.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere atiborrado [u.ˈβje.ɾe a.ti.βoˈra.ðo]
(tú/vos  hubieres atiborrado [u.ˈβje.ɾes a.ti.βoˈra.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere atiborrado [u.ˈβje.ɾe a.ti.βoˈra.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos atiborrado [u.ˈβje.ɾe.mos a.ti.βoˈra.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis atiborrado [u.ˈβje.ɾejs a.ti.βoˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren atiborrado [u.ˈβje.ɾen a.ti.βoˈra.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 atiborra
 atiborrá
[a.tiˈβo.ra]
[a.ti.βoˈra]
(usted)   atiborre [a.tiˈβo.re]
(nosostros-as)   atiborremos [a.ti.βoˈre.mos]
(vosostros-as)   atiborrad [a.ti.βoˈrað]
(ustedes)   atiborren [a.tiˈβo.ren]