Conjugaison en espagnol
denotar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

denotar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   denoto [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 denotas
 denotás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  denota [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  denotáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  denotan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he denotado [e]
(tú/vos  has denotado [as]
(él/ella/Ud.  ha denotado [a]
(nosotros-as)   hemos denotado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis denotado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han denotado [an]
Imparfait
(yo)   denotaba [Prononciation ?]
(tú/vos  denotabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  denotaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  denotabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  denotaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había denotado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías denotado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había denotado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos denotado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais denotado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían denotado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   denoté [Prononciation ?]
(tú/vos  denotaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  denotó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  denotasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  denotaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube denotado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste denotado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo denotado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos denotado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis denotado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron denotado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   denotaré [Prononciation ?]
(tú/vos  denotarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  denotará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  denotaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  denotarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré denotado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás denotado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá denotado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos denotado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis denotado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán denotado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   denotaría [Prononciation ?]
(tú/vos  denotarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  denotaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  denotaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  denotarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría denotado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías denotado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría denotado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos denotado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais denotado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían denotado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   denote [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 denotes
 denotés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  denote [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  denotéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  denoten [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya denotado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas denotado
 hayás denotado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya denotado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos denotado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis denotado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan denotado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   denotara [Prononciation ?]
(tú/vos  denotaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  denotara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  denotarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  denotaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera denotado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras denotado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera denotado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos denotado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais denotado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran denotado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   denotase [Prononciation ?]
(tú/vos  denotases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  denotase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  denotaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  denotasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese denotado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses denotado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese denotado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos denotado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis denotado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen denotado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   denotare [Prononciation ?]
(tú/vos  denotares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  denotare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  denotareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  denotaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere denotado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres denotado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere denotado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos denotado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis denotado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren denotado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 denota
 denotá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   denote [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   denotad [Prononciation ?]
(ustedes)   denoten [Prononciation ?]