Conjugaison:espagnol/desordenar

Conjugaison en espagnol
desordenar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

desordenar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	desordenar	[de.soɾ.ðeˈnaɾ]	haber	desordenado	[aˌβeɾ de.soɾ.ðeˈna.ðo]
Gérondif	desordenando	[de.soɾ.ðeˈnan̪.do]	habiendo	desordenado	[aˌβjen.do de.soɾ.ðeˈna.ðo]
Participe passé	desordenado	[de.soɾ.ðeˈna.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   desordeno [de.soɾˈðe.no] (tú/vos)  ou (vos)   desordenas  desordenás [de.soɾˈðe.nas] [de.soɾ.ðeˈnas] (él/ella/Ud.)   desordena [de.soɾˈðe.na] (nosostros-as)   desordenamos [de.soɾ.ðeˈna.mos] (vosostros-as/os)   desordenáis [de.soɾ.ðeˈnai̯s] (ellos-as/Uds.)   desordenan [de.soɾˈðe.nan]	Passé composé (yo)   he desordenado [e de.soɾ.ðeˈna.ðo] (tú/vos)   has desordenado [as de.soɾ.ðeˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   ha desordenado [a de.soɾ.ðeˈna.ðo] (nosotros-as)   hemos desordenado [ˈe.mos de.soɾ.ðeˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habéis desordenado [a.ˈβejs de.soɾ.ðeˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   han desordenado [an de.soɾ.ðeˈna.ðo]
Imparfait (yo)   desordenaba [de.soɾ.ðeˈna.βa] (tú/vos)   desordenabas [de.soɾ.ðeˈna.βas] (él/ella/Ud.)   desordenaba [de.soɾ.ðeˈna.βa] (nosostros-as)   desordenábamos [de.soɾ.ðeˈna.βa.mos] (vosostros-as/os)   desordenabais [de.soɾ.ðeˈna.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   desordenaban [de.soɾ.ðeˈna.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había desordenado [a.ˈβi.a de.soɾ.ðeˈna.ðo] (tú/vos)   habías desordenado [a.ˈβi.as de.soɾ.ðeˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   había desordenado [a.ˈβi.a de.soɾ.ðeˈna.ðo] (nosotros-as)   habíamos desordenado [a.ˈβi.a.mos de.soɾ.ðeˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habíais desordenado [a.ˈβi.ajs de.soɾ.ðeˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían desordenado [a.ˈβi.an de.soɾ.ðeˈna.ðo]
Passé simple (yo)   desordené [de.soɾ.ðeˈne] (tú/vos)   desordenaste [de.soɾ.ðeˈnas.te] (él/ella/Ud.)   desordenó [de.soɾ.ðeˈno] (nosostros-as)   desordenamos [de.soɾ.ðeˈna.mos] (vosostros-as/os)   desordenasteis [de.soɾ.ðeˈnas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   desordenaron [de.soɾ.ðeˈna.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube desordenado [ˈu.βe de.soɾ.ðeˈna.ðo] (tú/vos)   hubiste desordenado [u.ˈβi.ste de.soɾ.ðeˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo desordenado [ˈu.βo de.soɾ.ðeˈna.ðo] (nosotros-as)   hubimos desordenado [u.ˈβi.mos de.soɾ.ðeˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis desordenado [u.ˈβi.stejs de.soɾ.ðeˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron desordenado [u.ˈβje.ɾon de.soɾ.ðeˈna.ðo]
Futur simple (yo)   desordenaré [de.soɾ.ðe.naˈɾe] (tú/vos)   desordenarás [de.soɾ.ðe.naˈɾas] (él/ella/Ud.)   desordenará [de.soɾ.ðe.naˈɾa] (nosostros-as)   desordenaremos [de.soɾ.ðe.naˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   desordenaréis [de.soɾ.ðe.naˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   desordenarán [de.soɾ.ðe.naˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré desordenado [a.ˈβɾe de.soɾ.ðeˈna.ðo] (tú/vos)   habrás desordenado [a.ˈβɾas de.soɾ.ðeˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá desordenado [a.ˈβɾa de.soɾ.ðeˈna.ðo] (nosotros-as)   habremos desordenado [a.ˈβɾe.mos de.soɾ.ðeˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habréis desordenado [a.ˈβɾejs de.soɾ.ðeˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán desordenado [a.ˈβɾan de.soɾ.ðeˈna.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   desordenaría [de.soɾ.ðe.naˈɾi.a] (tú/vos)   desordenarías [de.soɾ.ðe.naˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   desordenaría [de.soɾ.ðe.naˈɾi.a] (nosostros-as)   desordenaríamos [de.soɾ.ðe.naˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   desordenaríais [de.soɾ.ðe.naˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   desordenarían [de.soɾ.ðe.naˈɾi.an]

Passé (yo)   habría desordenado [a.ˈβɾi.a de.soɾ.ðeˈna.ðo] (tú/vos)   habrías desordenado [a.ˈβɾi.as de.soɾ.ðeˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   habría desordenado [a.ˈβɾi.a de.soɾ.ðeˈna.ðo] (nosotros-as)   habríamos desordenado [a.ˈβɾi.a.mos de.soɾ.ðeˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habríais desordenado [a.ˈβɾi.ajs de.soɾ.ðeˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían desordenado [a.ˈβɾi.an de.soɾ.ðeˈna.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   desordene [de.soɾ.ˈðe.ne] (tú/vos)  ou (vos)   desordenes  desordenés [de.soɾ.ˈðe.nes] [de.soɾ.ðeˈnes] (él/ella/Ud.)   desordene [de.soɾ.ˈðe.ne] (nosostros-as)   desordenemos [de.soɾ.ðeˈne.mos] (vosostros-as/os)   desordenéis [de.soɾ.ðeˈnei̯s] (ellos-as/Uds.)   desordenen [de.soɾ.ˈðe.nen]	Passé composé (yo)   haya desordenado [ˈa.ja de.soɾ.ðeˈna.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas desordenado  hayás desordenado [ˈa.jas de.soɾ.ðeˈna.ðo] [a.ˈjas de.soɾ.ðeˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   haya desordenado [ˈa.ja de.soɾ.ðeˈna.ðo] (nosotros-as)   hayamos desordenado [a.ˈja.mos de.soɾ.ðeˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis desordenado [a.ˈjajs de.soɾ.ðeˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan desordenado [ˈa.jan de.soɾ.ðeˈna.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   desordenara [de.soɾ.ðeˈna.ɾa] (tú/vos)   desordenaras [de.soɾ.ðeˈna.ɾas] (él/ella/Ud.)   desordenara [de.soɾ.ðeˈna.ɾa] (nosostros-as)   desordenáramos [de.soɾ.ðeˈna.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   desordenarais [de.soɾ.ðeˈna.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   desordenaran [de.soɾ.ðeˈna.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera desordenado [u.ˈβje.ɾa de.soɾ.ðeˈna.ðo] (tú/vos)   hubieras desordenado [u.ˈβje.ɾas de.soɾ.ðeˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera desordenado [u.ˈβje.ɾa de.soɾ.ðeˈna.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos desordenado [u.ˈβje.ɾa.mos de.soɾ.ðeˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais desordenado [u.ˈβje.ɾajs de.soɾ.ðeˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran desordenado [u.ˈβje.ɾan de.soɾ.ðeˈna.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   desordenase [de.soɾ.ðeˈna.se] (tú/vos)   desordenases [de.soɾ.ðeˈna.ses] (él/ella/Ud.)   desordenase [de.soɾ.ðeˈna.se] (nosostros-as)   desordenásemos [de.soɾ.ðeˈna.se.mos] (vosostros-as/os)   desordenaseis [de.soɾ.ðeˈna.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   desordenasen [de.soɾ.ðeˈna.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese desordenado [u.ˈβje.se de.soɾ.ðeˈna.ðo] (tú/vos)   hubieses desordenado [u.ˈβje.ses de.soɾ.ðeˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese desordenado [u.ˈβje.se de.soɾ.ðeˈna.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos desordenado [u.ˈβje.se.mos de.soɾ.ðeˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis desordenado [u.ˈβje.sejs de.soɾ.ðeˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen desordenado [u.ˈβje.sen de.soɾ.ðeˈna.ðo]
Futur (yo)   desordenare [de.soɾ.ðeˈna.ɾe] (tú/vos)   desordenares [de.soɾ.ðeˈna.ɾes] (él/ella/Ud.)   desordenare [de.soɾ.ðeˈna.ɾe] (nosostros-as)   desordenáremos [de.soɾ.ðeˈna.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   desordenareis [de.soɾ.ðeˈna.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   desordenaren [de.soɾ.ðeˈna.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere desordenado [u.ˈβje.ɾe de.soɾ.ðeˈna.ðo] (tú/vos)   hubieres desordenado [u.ˈβje.ɾes de.soɾ.ðeˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere desordenado [u.ˈβje.ɾe de.soɾ.ðeˈna.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos desordenado [u.ˈβje.ɾe.mos de.soɾ.ðeˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis desordenado [u.ˈβje.ɾejs de.soɾ.ðeˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren desordenado [u.ˈβje.ɾen de.soɾ.ðeˈna.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   desordena  desordená [de.soɾˈðe.na] [de.soɾ.ðeˈna] (usted)   desordene [de.soɾˈðe.ne] (nosostros-as)   desordenemos [de.soɾ.ðeˈne.mos] (vosostros-as)   desordenad [de.soɾ.ðeˈnað] (ustedes)   desordenen [de.soɾˈðe.nen]