Conjugaison:français/artisonner

Conjugaison en français
artisonner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de artisonner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ artisonne \ʒ‿ aʁ.ti.zɔn\
tu  artisonnes \ty  aʁ.ti.zɔn\
il/elle/on  artisonne \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ aʁ.ti.zɔn\
nous  artisonnons \nu.z‿ aʁ.ti.zɔ.nɔ̃\
vous  artisonnez \vu.z‿ aʁ.ti.zɔ.ne\
ils/elles  artisonnent \[il/ɛl].z‿ aʁ.ti.zɔn\
Passé composé
j’ai  artisonné  \ʒ‿e aʁ.ti.zɔ.ne\
tu as  artisonné  \ty a.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
il/elle/on a  artisonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.aʁ.ti.zɔ.ne\
nous avons  artisonné  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
vous avez  artisonné  \vu.z‿a.ve.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
ils/elles ont  artisonné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿aʁ.ti.zɔ.ne\
Imparfait
j’ artisonnais \ʒ‿ aʁ.ti.zɔ.nɛ\
tu  artisonnais \ty  aʁ.ti.zɔ.nɛ\
il/elle/on  artisonnait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ aʁ.ti.zɔ.nɛ\
nous  artisonnions \nu.z‿ aʁ.ti.zɔ.njɔ̃\
vous  artisonniez \vu.z‿ aʁ.ti.zɔ.nje\
ils/elles  artisonnaient \[il/ɛl].z‿ aʁ.ti.zɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  artisonné  \ʒ‿a.vɛ.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
tu avais  artisonné  \ty a.vɛ.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
il/elle/on avait  artisonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿aʁ.ti.zɔ.ne\
nous avions  artisonné  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
vous aviez  artisonné  \vu.z‿a.vje.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
ils/elles avaient  artisonné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿aʁ.ti.zɔ.ne\
Passé simple
j’ artisonnai \ʒ‿ aʁ.ti.zɔ.ne\
tu  artisonnas \ty  aʁ.ti.zɔ.na\
il/elle/on  artisonna \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ aʁ.ti.zɔ.na\
nous  artisonnâmes \nu.z‿ aʁ.ti.zɔ.nam\
vous  artisonnâtes \vu.z‿ aʁ.ti.zɔ.nat\
ils/elles  artisonnèrent \[il/ɛl].z‿ aʁ.ti.zɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  artisonné  \ʒ‿y.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
tu eus  artisonné  \ty y.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
il/elle/on eut  artisonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿aʁ.ti.zɔ.ne\
nous eûmes  artisonné  \nu.z‿ym.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
vous eûtes  artisonné  \vu.z‿yt.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
ils/elles eurent  artisonné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿aʁ.ti.zɔ.ne\
Futur simple
j’ artisonnerai \ʒ‿ aʁ.ti.zɔ.n(ə.)ʁe\
tu  artisonneras \ty  aʁ.ti.zɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  artisonnera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ aʁ.ti.zɔ.n(ə.)ʁa\
nous  artisonnerons \nu.z‿ aʁ.ti.zɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  artisonnerez \vu.z‿ aʁ.ti.zɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  artisonneront \[il/ɛl].z‿ aʁ.ti.zɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  artisonné  \ʒ‿o.ʁe aʁ.ti.zɔ.ne\
tu auras  artisonné  \ty o.ʁa.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
il/elle/on aura  artisonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa aʁ.ti.zɔ.ne\
nous aurons  artisonné  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
vous aurez  artisonné  \vu.z‿o.ʁe.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
ils/elles auront  artisonné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿aʁ.ti.zɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que j’ artisonne \kə ʒ‿ aʁ.ti.zɔn\
que tu  artisonnes \kə ty  aʁ.ti.zɔn\
qu’il/elle/on  artisonne \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ aʁ.ti.zɔn\
que nous  artisonnions \kə nu.z‿ aʁ.ti.zɔ.njɔ̃\
que vous  artisonniez \kə vu.z‿ aʁ.ti.zɔ.nje\
qu’ils/elles  artisonnent \k‿[il/ɛl].z‿ aʁ.ti.zɔn\
Passé
que j’aie  artisonné  \kə ʒ‿ɛ aʁ.ti.zɔ.ne\
que tu aies  artisonné  \kə ty ɛ.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  artisonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿aʁ.ti.zɔ.ne\
que nous ayons  artisonné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
que vous ayez  artisonné  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
qu’ils/elles aient  artisonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿aʁ.ti.zɔ.ne\
Imparfait
que j’ artisonnasse \kə ʒ‿ aʁ.ti.zɔ.nas\
que tu  artisonnasses \kə ty  aʁ.ti.zɔ.nas\
qu’il/elle/on  artisonnât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ aʁ.ti.zɔ.na\
que nous  artisonnassions \kə nu.z‿ aʁ.ti.zɔ.na.sjɔ̃\
que vous  artisonnassiez \kə vu.z‿ aʁ.ti.zɔ.na.sje\
qu’ils/elles  artisonnassent \k‿[il/ɛl].z‿ aʁ.ti.zɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  artisonné  \kə ʒ‿ys aʁ.ti.zɔ.ne\
que tu eusses  artisonné  \kə ty ys.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  artisonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿aʁ.ti.zɔ.ne\
que nous eussions  artisonné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
que vous eussiez  artisonné  \kə vu.z‿y.sje.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  artisonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿aʁ.ti.zɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  artisonne  \aʁ.ti.zɔn\
  artisonnons  \aʁ.ti.zɔ.nɔ̃\
  artisonnez  \aʁ.ti.zɔ.ne\
Passé
 aie  artisonné   \ɛ aʁ.ti.zɔ.ne\ 
 ayons  artisonné   \ɛ.jɔ̃.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\ 
 ayez  artisonné   \ɛ.je.z‿aʁ.ti.zɔ.ne\