Conjugaison:français/infirmer

Conjugaison en français
infirmer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de infirmer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ infirme \ʒ‿ ɛ̃.fiʁm\
tu  infirmes \ty  ɛ̃.fiʁm\
il/elle/on  infirme \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.fiʁm\
nous  infirmons \nu.z‿ ɛ̃.fiʁ.mɔ̃\
vous  infirmez \vu.z‿ ɛ̃.fiʁ.me\
ils/elles  infirment \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.fiʁm\
Passé composé
j’ai  infirmé  \ʒ‿e ɛ̃.fiʁ.me\
tu as  infirmé  \ty a.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
il/elle/on a  infirmé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɛ̃.fiʁ.me\
nous avons  infirmé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
vous avez  infirmé  \vu.z‿a.ve.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
ils/elles ont  infirmé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɛ̃.fiʁ.me\
Imparfait
j’ infirmais \ʒ‿ ɛ̃.fiʁ.mɛ\
tu  infirmais \ty  ɛ̃.fiʁ.mɛ\
il/elle/on  infirmait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.fiʁ.mɛ\
nous  infirmions \nu.z‿ ɛ̃.fiʁ.mjɔ̃\
vous  infirmiez \vu.z‿ ɛ̃.fiʁ.mje\
ils/elles  infirmaient \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.fiʁ.mɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  infirmé  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
tu avais  infirmé  \ty a.vɛ.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
il/elle/on avait  infirmé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɛ̃.fiʁ.me\
nous avions  infirmé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
vous aviez  infirmé  \vu.z‿a.vje.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
ils/elles avaient  infirmé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɛ̃.fiʁ.me\
Passé simple
j’ infirmai \ʒ‿ ɛ̃.fiʁ.me\
tu  infirmas \ty  ɛ̃.fiʁ.ma\
il/elle/on  infirma \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.fiʁ.ma\
nous  infirmâmes \nu.z‿ ɛ̃.fiʁ.mam\
vous  infirmâtes \vu.z‿ ɛ̃.fiʁ.mat\
ils/elles  infirmèrent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.fiʁ.mɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  infirmé  \ʒ‿y.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
tu eus  infirmé  \ty y.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
il/elle/on eut  infirmé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.fiʁ.me\
nous eûmes  infirmé  \nu.z‿ym.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
vous eûtes  infirmé  \vu.z‿yt.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
ils/elles eurent  infirmé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɛ̃.fiʁ.me\
Futur simple
j’ infirmerai \ʒ‿ ɛ̃.fiʁ.m(ə.)ʁe\
tu  infirmeras \ty  ɛ̃.fiʁ.m(ə.)ʁa\
il/elle/on  infirmera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.fiʁ.m(ə.)ʁa\
nous  infirmerons \nu.z‿ ɛ̃.fiʁ.m(ə.)ʁɔ̃\
vous  infirmerez \vu.z‿ ɛ̃.fiʁ.m(ə.)ʁe\
ils/elles  infirmeront \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.fiʁ.m(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  infirmé  \ʒ‿o.ʁe ɛ̃.fiʁ.me\
tu auras  infirmé  \ty o.ʁa.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
il/elle/on aura  infirmé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɛ̃.fiʁ.me\
nous aurons  infirmé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
vous aurez  infirmé  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
ils/elles auront  infirmé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɛ̃.fiʁ.me\

Subjonctif

Présent
que j’ infirme \kə ʒ‿ ɛ̃.fiʁm\
que tu  infirmes \kə ty  ɛ̃.fiʁm\
qu’il/elle/on  infirme \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.fiʁm\
que nous  infirmions \kə nu.z‿ ɛ̃.fiʁ.mjɔ̃\
que vous  infirmiez \kə vu.z‿ ɛ̃.fiʁ.mje\
qu’ils/elles  infirment \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.fiʁm\
Passé
que j’aie  infirmé  \kə ʒ‿ɛ ɛ̃.fiʁ.me\
que tu aies  infirmé  \kə ty ɛ.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
qu’il/elle/on ait  infirmé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɛ̃.fiʁ.me\
que nous ayons  infirmé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
que vous ayez  infirmé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
qu’ils/elles aient  infirmé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɛ̃.fiʁ.me\
Imparfait
que j’ infirmasse \kə ʒ‿ ɛ̃.fiʁ.mas\
que tu  infirmasses \kə ty  ɛ̃.fiʁ.mas\
qu’il/elle/on  infirmât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.fiʁ.ma\
que nous  infirmassions \kə nu.z‿ ɛ̃.fiʁ.ma.sjɔ̃\
que vous  infirmassiez \kə vu.z‿ ɛ̃.fiʁ.ma.sje\
qu’ils/elles  infirmassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.fiʁ.mas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  infirmé  \kə ʒ‿ys ɛ̃.fiʁ.me\
que tu eusses  infirmé  \kə ty ys.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
qu’il/elle/on eût  infirmé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.fiʁ.me\
que nous eussions  infirmé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
que vous eussiez  infirmé  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɛ̃.fiʁ.me\
qu’ils/elles eussent  infirmé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɛ̃.fiʁ.me\

Conditionnel

Impératif

Présent
  infirme  \ɛ̃.fiʁm\
  infirmons  \ɛ̃.fiʁ.mɔ̃\
  infirmez  \ɛ̃.fiʁ.me\
Passé
 aie  infirmé   \ɛ ɛ̃.fiʁ.me\ 
 ayons  infirmé   \ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.fiʁ.me\ 
 ayez  infirmé   \ɛ.je.z‿ɛ̃.fiʁ.me\