Conjugaison:français/jambonner

Conjugaison en français
jambonner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de jambonner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  jambonne \ʒə  ʒɑ̃.bɔn\
tu  jambonnes \ty  ʒɑ̃.bɔn\
il/elle/on  jambonne \[il/ɛl/ɔ̃]  ʒɑ̃.bɔn\
nous  jambonnons \nu  ʒɑ̃.bɔ.nɔ̃\
vous  jambonnez \vu  ʒɑ̃.bɔ.ne\
ils/elles  jambonnent \[il/ɛl]  ʒɑ̃.bɔn\
Passé composé
j’ai  jambonné  \ʒ‿e ʒɑ̃.bɔ.ne\
tu as  jambonné  \ty a ʒɑ̃.bɔ.ne\
il/elle/on a  jambonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʒɑ̃.bɔ.ne\
nous avons  jambonné  \nu.z‿a.vɔ̃ ʒɑ̃.bɔ.ne\
vous avez  jambonné  \vu.z‿a.ve ʒɑ̃.bɔ.ne\
ils/elles ont  jambonné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʒɑ̃.bɔ.ne\
Imparfait
je  jambonnais \ʒə  ʒɑ̃.bɔ.nɛ\
tu  jambonnais \ty  ʒɑ̃.bɔ.nɛ\
il/elle/on  jambonnait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʒɑ̃.bɔ.nɛ\
nous  jambonnions \nu  ʒɑ̃.bɔ.njɔ̃\
vous  jambonniez \vu  ʒɑ̃.bɔ.nje\
ils/elles  jambonnaient \[il/ɛl]  ʒɑ̃.bɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  jambonné  \ʒ‿a.vɛ ʒɑ̃.bɔ.ne\
tu avais  jambonné  \ty a.vɛ ʒɑ̃.bɔ.ne\
il/elle/on avait  jambonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʒɑ̃.bɔ.ne\
nous avions  jambonné  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʒɑ̃.bɔ.ne\
vous aviez  jambonné  \vu.z‿a.vje ʒɑ̃.bɔ.ne\
ils/elles avaient  jambonné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʒɑ̃.bɔ.ne\
Passé simple
je  jambonnai \ʒə  ʒɑ̃.bɔ.ne\
tu  jambonnas \ty  ʒɑ̃.bɔ.na\
il/elle/on  jambonna \[il/ɛl/ɔ̃]  ʒɑ̃.bɔ.na\
nous  jambonnâmes \nu  ʒɑ̃.bɔ.nam\
vous  jambonnâtes \vu  ʒɑ̃.bɔ.nat\
ils/elles  jambonnèrent \[il/ɛl]  ʒɑ̃.bɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  jambonné  \ʒ‿y ʒɑ̃.bɔ.ne\
tu eus  jambonné  \ty y ʒɑ̃.bɔ.ne\
il/elle/on eut  jambonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʒɑ̃.bɔ.ne\
nous eûmes  jambonné  \nu.z‿ym ʒɑ̃.bɔ.ne\
vous eûtes  jambonné  \vu.z‿yt ʒɑ̃.bɔ.ne\
ils/elles eurent  jambonné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʒɑ̃.bɔ.ne\
Futur simple
je  jambonnerai \ʒə  ʒɑ̃.bɔ.n(ə.)ʁe\
tu  jambonneras \ty  ʒɑ̃.bɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  jambonnera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʒɑ̃.bɔ.n(ə.)ʁa\
nous  jambonnerons \nu  ʒɑ̃.bɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  jambonnerez \vu  ʒɑ̃.bɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  jambonneront \[il/ɛl]  ʒɑ̃.bɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  jambonné  \ʒ‿o.ʁe ʒɑ̃.bɔ.ne\
tu auras  jambonné  \ty o.ʁa ʒɑ̃.bɔ.ne\
il/elle/on aura  jambonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʒɑ̃.bɔ.ne\
nous aurons  jambonné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʒɑ̃.bɔ.ne\
vous aurez  jambonné  \vu.z‿o.ʁe ʒɑ̃.bɔ.ne\
ils/elles auront  jambonné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʒɑ̃.bɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que je  jambonne \kə ʒə  ʒɑ̃.bɔn\
que tu  jambonnes \kə ty  ʒɑ̃.bɔn\
qu’il/elle/on  jambonne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʒɑ̃.bɔn\
que nous  jambonnions \kə nu  ʒɑ̃.bɔ.njɔ̃\
que vous  jambonniez \kə vu  ʒɑ̃.bɔ.nje\
qu’ils/elles  jambonnent \k‿[il/ɛl]  ʒɑ̃.bɔn\
Passé
que j’aie  jambonné  \kə ʒ‿ɛ ʒɑ̃.bɔ.ne\
que tu aies  jambonné  \kə ty ɛ ʒɑ̃.bɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  jambonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʒɑ̃.bɔ.ne\
que nous ayons  jambonné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʒɑ̃.bɔ.ne\
que vous ayez  jambonné  \kə vu.z‿ɛ.je ʒɑ̃.bɔ.ne\
qu’ils/elles aient  jambonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʒɑ̃.bɔ.ne\
Imparfait
que je  jambonnasse \kə ʒə  ʒɑ̃.bɔ.nas\
que tu  jambonnasses \kə ty  ʒɑ̃.bɔ.nas\
qu’il/elle/on  jambonnât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʒɑ̃.bɔ.na\
que nous  jambonnassions \kə nu  ʒɑ̃.bɔ.na.sjɔ̃\
que vous  jambonnassiez \kə vu  ʒɑ̃.bɔ.na.sje\
qu’ils/elles  jambonnassent \k‿[il/ɛl]  ʒɑ̃.bɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  jambonné  \kə ʒ‿ys ʒɑ̃.bɔ.ne\
que tu eusses  jambonné  \kə ty ys ʒɑ̃.bɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  jambonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʒɑ̃.bɔ.ne\
que nous eussions  jambonné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʒɑ̃.bɔ.ne\
que vous eussiez  jambonné  \kə vu.z‿y.sje ʒɑ̃.bɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  jambonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʒɑ̃.bɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  jambonne  \ʒɑ̃.bɔn\
  jambonnons  \ʒɑ̃.bɔ.nɔ̃\
  jambonnez  \ʒɑ̃.bɔ.ne\
Passé
 aie  jambonné   \ɛ ʒɑ̃.bɔ.ne\ 
 ayons  jambonné   \ɛ.jɔ̃ ʒɑ̃.bɔ.ne\ 
 ayez  jambonné   \ɛ.je ʒɑ̃.bɔ.ne\