Conjugaison:français/ligaturer

Conjugaison en français
ligaturer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de ligaturer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  ligature \ʒə  li.ɡa.tyʁ\
tu  ligatures \ty  li.ɡa.tyʁ\
il/elle/on  ligature \[il/ɛl/ɔ̃]  li.ɡa.tyʁ\
nous  ligaturons \nu  li.ɡa.ty.ʁɔ̃\
vous  ligaturez \vu  li.ɡa.ty.ʁe\
ils/elles  ligaturent \[il/ɛl]  li.ɡa.tyʁ\
Passé composé
j’ai  ligaturé  \ʒ‿e li.ɡa.ty.ʁe\
tu as  ligaturé  \ty a li.ɡa.ty.ʁe\
il/elle/on a  ligaturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a li.ɡa.ty.ʁe\
nous avons  ligaturé  \nu.z‿a.vɔ̃ li.ɡa.ty.ʁe\
vous avez  ligaturé  \vu.z‿a.ve li.ɡa.ty.ʁe\
ils/elles ont  ligaturé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ li.ɡa.ty.ʁe\
Imparfait
je  ligaturais \ʒə  li.ɡa.ty.ʁɛ\
tu  ligaturais \ty  li.ɡa.ty.ʁɛ\
il/elle/on  ligaturait \[il/ɛl/ɔ̃]  li.ɡa.ty.ʁɛ\
nous  ligaturions \nu  li.ɡa.ty.ʁjɔ̃\
vous  ligaturiez \vu  li.ɡa.ty.ʁje\
ils/elles  ligaturaient \[il/ɛl]  li.ɡa.ty.ʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  ligaturé  \ʒ‿a.vɛ li.ɡa.ty.ʁe\
tu avais  ligaturé  \ty a.vɛ li.ɡa.ty.ʁe\
il/elle/on avait  ligaturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ li.ɡa.ty.ʁe\
nous avions  ligaturé  \nu.z‿a.vjɔ̃ li.ɡa.ty.ʁe\
vous aviez  ligaturé  \vu.z‿a.vje li.ɡa.ty.ʁe\
ils/elles avaient  ligaturé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ li.ɡa.ty.ʁe\
Passé simple
je  ligaturai \ʒə  li.ɡa.ty.ʁe\
tu  ligaturas \ty  li.ɡa.ty.ʁa\
il/elle/on  ligatura \[il/ɛl/ɔ̃]  li.ɡa.ty.ʁa\
nous  ligaturâmes \nu  li.ɡa.ty.ʁam\
vous  ligaturâtes \vu  li.ɡa.ty.ʁat\
ils/elles  ligaturèrent \[il/ɛl]  li.ɡa.ty.ʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  ligaturé  \ʒ‿y li.ɡa.ty.ʁe\
tu eus  ligaturé  \ty y li.ɡa.ty.ʁe\
il/elle/on eut  ligaturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y li.ɡa.ty.ʁe\
nous eûmes  ligaturé  \nu.z‿ym li.ɡa.ty.ʁe\
vous eûtes  ligaturé  \vu.z‿yt li.ɡa.ty.ʁe\
ils/elles eurent  ligaturé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ li.ɡa.ty.ʁe\
Futur simple
je  ligaturerai \ʒə  li.ɡa.ty.ʁə.ʁe\
tu  ligatureras \ty  li.ɡa.ty.ʁə.ʁa\
il/elle/on  ligaturera \[il/ɛl/ɔ̃]  li.ɡa.ty.ʁə.ʁa\
nous  ligaturerons \nu  li.ɡa.ty.ʁə.ʁɔ̃\
vous  ligaturerez \vu  li.ɡa.ty.ʁə.ʁe\
ils/elles  ligatureront \[il/ɛl]  li.ɡa.ty.ʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  ligaturé  \ʒ‿o.ʁe li.ɡa.ty.ʁe\
tu auras  ligaturé  \ty o.ʁa li.ɡa.ty.ʁe\
il/elle/on aura  ligaturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa li.ɡa.ty.ʁe\
nous aurons  ligaturé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ li.ɡa.ty.ʁe\
vous aurez  ligaturé  \vu.z‿o.ʁe li.ɡa.ty.ʁe\
ils/elles auront  ligaturé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ li.ɡa.ty.ʁe\

Subjonctif

Présent
que je  ligature \kə ʒə  li.ɡa.tyʁ\
que tu  ligatures \kə ty  li.ɡa.tyʁ\
qu’il/elle/on  ligature \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  li.ɡa.tyʁ\
que nous  ligaturions \kə nu  li.ɡa.ty.ʁjɔ̃\
que vous  ligaturiez \kə vu  li.ɡa.ty.ʁje\
qu’ils/elles  ligaturent \k‿[il/ɛl]  li.ɡa.tyʁ\
Passé
que j’aie  ligaturé  \kə ʒ‿ɛ li.ɡa.ty.ʁe\
que tu aies  ligaturé  \kə ty ɛ li.ɡa.ty.ʁe\
qu’il/elle/on ait  ligaturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ li.ɡa.ty.ʁe\
que nous ayons  ligaturé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ li.ɡa.ty.ʁe\
que vous ayez  ligaturé  \kə vu.z‿ɛ.je li.ɡa.ty.ʁe\
qu’ils/elles aient  ligaturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ li.ɡa.ty.ʁe\
Imparfait
que je  ligaturasse \kə ʒə  li.ɡa.ty.ʁas\
que tu  ligaturasses \kə ty  li.ɡa.ty.ʁas\
qu’il/elle/on  ligaturât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  li.ɡa.ty.ʁa\
que nous  ligaturassions \kə nu  li.ɡa.ty.ʁa.sjɔ̃\
que vous  ligaturassiez \kə vu  li.ɡa.ty.ʁa.sje\
qu’ils/elles  ligaturassent \k‿[il/ɛl]  li.ɡa.ty.ʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  ligaturé  \kə ʒ‿ys li.ɡa.ty.ʁe\
que tu eusses  ligaturé  \kə ty ys li.ɡa.ty.ʁe\
qu’il/elle/on eût  ligaturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y li.ɡa.ty.ʁe\
que nous eussions  ligaturé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ li.ɡa.ty.ʁe\
que vous eussiez  ligaturé  \kə vu.z‿y.sje li.ɡa.ty.ʁe\
qu’ils/elles eussent  ligaturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys li.ɡa.ty.ʁe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  ligature  \li.ɡa.tyʁ\
  ligaturons  \li.ɡa.ty.ʁɔ̃\
  ligaturez  \li.ɡa.ty.ʁe\
Passé
 aie  ligaturé   \ɛ li.ɡa.ty.ʁe\ 
 ayons  ligaturé   \ɛ.jɔ̃ li.ɡa.ty.ʁe\ 
 ayez  ligaturé   \ɛ.je li.ɡa.ty.ʁe\