Conjugaison:français/méritocratiser

Conjugaison en français
méritocratiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de méritocratiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  méritocratise \ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
tu  méritocratises \ty  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
il/elle/on  méritocratise \[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
nous  méritocratisons \nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɔ̃\
vous  méritocratisez \vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
ils/elles  méritocratisent \[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
Passé composé
j’ai  méritocratisé  \ʒ‿e me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
tu as  méritocratisé  \ty a me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
il/elle/on a  méritocratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
nous avons  méritocratisé  \nu.z‿a.vɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
vous avez  méritocratisé  \vu.z‿a.ve me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
ils/elles ont  méritocratisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
Imparfait
je  méritocratisais \ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɛ\
tu  méritocratisais \ty  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɛ\
il/elle/on  méritocratisait \[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɛ\
nous  méritocratisions \nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zjɔ̃\
vous  méritocratisiez \vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zje\
ils/elles  méritocratisaient \[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  méritocratisé  \ʒ‿a.vɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
tu avais  méritocratisé  \ty a.vɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
il/elle/on avait  méritocratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
nous avions  méritocratisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
vous aviez  méritocratisé  \vu.z‿a.vje me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
ils/elles avaient  méritocratisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
Passé simple
je  méritocratisai \ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
tu  méritocratisas \ty  me.ʁi.tɔ.ka.ti.za\
il/elle/on  méritocratisa \[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.za\
nous  méritocratisâmes \nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zam\
vous  méritocratisâtes \vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zat\
ils/elles  méritocratisèrent \[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  méritocratisé  \ʒ‿y me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
tu eus  méritocratisé  \ty y me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
il/elle/on eut  méritocratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
nous eûmes  méritocratisé  \nu.z‿ym me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
vous eûtes  méritocratisé  \vu.z‿yt me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
ils/elles eurent  méritocratisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
Futur simple
je  méritocratiserai \ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁe\
tu  méritocratiseras \ty  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  méritocratisera \[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁa\
nous  méritocratiserons \nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  méritocratiserez \vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁe\
ils/elles  méritocratiseront \[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  méritocratisé  \ʒ‿o.ʁe me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
tu auras  méritocratisé  \ty o.ʁa me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
il/elle/on aura  méritocratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
nous aurons  méritocratisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
vous aurez  méritocratisé  \vu.z‿o.ʁe me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
ils/elles auront  méritocratisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\

Subjonctif

Présent
que je  méritocratise \kə ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
que tu  méritocratises \kə ty  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
qu’il/elle/on  méritocratise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
que nous  méritocratisions \kə nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zjɔ̃\
que vous  méritocratisiez \kə vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zje\
qu’ils/elles  méritocratisent \k‿[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
Passé
que j’aie  méritocratisé  \kə ʒ‿ɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
que tu aies  méritocratisé  \kə ty ɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
qu’il/elle/on ait  méritocratisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
que nous ayons  méritocratisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
que vous ayez  méritocratisé  \kə vu.z‿ɛ.je me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
qu’ils/elles aient  méritocratisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
Imparfait
que je  méritocratisasse \kə ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zas\
que tu  méritocratisasses \kə ty  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zas\
qu’il/elle/on  méritocratisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.za\
que nous  méritocratisassions \kə nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.za.sjɔ̃\
que vous  méritocratisassiez \kə vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.za.sje\
qu’ils/elles  méritocratisassent \k‿[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  méritocratisé  \kə ʒ‿ys me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
que tu eusses  méritocratisé  \kə ty ys me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
qu’il/elle/on eût  méritocratisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
que nous eussions  méritocratisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
que vous eussiez  méritocratisé  \kə vu.z‿y.sje me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
qu’ils/elles eussent  méritocratisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\

Conditionnel

Présent
je  méritocratiserais \ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁɛ\
tu  méritocratiserais \ty  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  méritocratiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁɛ\
nous  méritocratiserions \nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zə.ʁjɔ̃\
vous  méritocratiseriez \vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zə.ʁje\
ils/elles  méritocratiseraient \[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  méritocratisé  \ʒ‿o.ʁɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
tu aurais  méritocratisé  \ty o.ʁɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
il/elle/on aurait  méritocratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
nous aurions  méritocratisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
vous auriez  méritocratisé  \vu.z‿o.ʁje me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
ils/elles auraient  méritocratisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\

Impératif

Présent
  méritocratise  \me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
  méritocratisons  \me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɔ̃\
  méritocratisez  \me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
Passé
 aie  méritocratisé   \ɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\ 
 ayons  méritocratisé   \ɛ.jɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\ 
 ayez  méritocratisé   \ɛ.je me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\