Conjugaison en français
mariner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de mariner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  marine \ʒə  ma.ʁin\
tu  marines \ty  ma.ʁin\
il/elle/on  marine \[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁin\
nous  marinons \nu  ma.ʁi.nɔ̃\
vous  marinez \vu  ma.ʁi.ne\
ils/elles  marinent \[il/ɛl]  ma.ʁin\
Passé composé
j’ai  mariné  \ʒ‿e ma.ʁi.ne\
tu as  mariné  \ty a ma.ʁi.ne\
il/elle/on a  mariné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ma.ʁi.ne\
nous avons  mariné  \nu.z‿a.vɔ̃ ma.ʁi.ne\
vous avez  mariné  \vu.z‿a.ve ma.ʁi.ne\
ils/elles ont  mariné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ma.ʁi.ne\
Imparfait
je  marinais \ʒə  ma.ʁi.nɛ\
tu  marinais \ty  ma.ʁi.nɛ\
il/elle/on  marinait \[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁi.nɛ\
nous  marinions \nu  ma.ʁi.njɔ̃\
vous  mariniez \vu  ma.ʁi.nje\
ils/elles  marinaient \[il/ɛl]  ma.ʁi.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  mariné  \ʒ‿a.vɛ ma.ʁi.ne\
tu avais  mariné  \ty a.vɛ ma.ʁi.ne\
il/elle/on avait  mariné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ma.ʁi.ne\
nous avions  mariné  \nu.z‿a.vjɔ̃ ma.ʁi.ne\
vous aviez  mariné  \vu.z‿a.vje ma.ʁi.ne\
ils/elles avaient  mariné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ma.ʁi.ne\
Passé simple
je  marinai \ʒə  ma.ʁi.ne\
tu  marinas \ty  ma.ʁi.na\
il/elle/on  marina \[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁi.na\
nous  marinâmes \nu  ma.ʁi.nam\
vous  marinâtes \vu  ma.ʁi.nat\
ils/elles  marinèrent \[il/ɛl]  ma.ʁi.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  mariné  \ʒ‿y ma.ʁi.ne\
tu eus  mariné  \ty y ma.ʁi.ne\
il/elle/on eut  mariné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ma.ʁi.ne\
nous eûmes  mariné  \nu.z‿ym ma.ʁi.ne\
vous eûtes  mariné  \vu.z‿yt ma.ʁi.ne\
ils/elles eurent  mariné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ma.ʁi.ne\
Futur simple
je  marinerai \ʒə  ma.ʁi.n(ə.)ʁe\
tu  marineras \ty  ma.ʁi.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  marinera \[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁi.n(ə.)ʁa\
nous  marinerons \nu  ma.ʁi.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  marinerez \vu  ma.ʁi.n(ə.)ʁe\
ils/elles  marineront \[il/ɛl]  ma.ʁi.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  mariné  \ʒ‿o.ʁe ma.ʁi.ne\
tu auras  mariné  \ty o.ʁa ma.ʁi.ne\
il/elle/on aura  mariné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ma.ʁi.ne\
nous aurons  mariné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ma.ʁi.ne\
vous aurez  mariné  \vu.z‿o.ʁe ma.ʁi.ne\
ils/elles auront  mariné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ma.ʁi.ne\

Subjonctif

Présent
que je  marine \kə ʒə  ma.ʁin\
que tu  marines \kə ty  ma.ʁin\
qu’il/elle/on  marine \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁin\
que nous  marinions \kə nu  ma.ʁi.njɔ̃\
que vous  mariniez \kə vu  ma.ʁi.nje\
qu’ils/elles  marinent \k‿[il/ɛl]  ma.ʁin\
Passé
que j’aie  mariné  \kə ʒ‿ɛ ma.ʁi.ne\
que tu aies  mariné  \kə ty ɛ ma.ʁi.ne\
qu’il/elle/on ait  mariné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ma.ʁi.ne\
que nous ayons  mariné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ma.ʁi.ne\
que vous ayez  mariné  \kə vu.z‿ɛ.je ma.ʁi.ne\
qu’ils/elles aient  mariné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ma.ʁi.ne\
Imparfait
que je  marinasse \kə ʒə  ma.ʁi.nas\
que tu  marinasses \kə ty  ma.ʁi.nas\
qu’il/elle/on  marinât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁi.na\
que nous  marinassions \kə nu  ma.ʁi.na.sjɔ̃\
que vous  marinassiez \kə vu  ma.ʁi.na.sje\
qu’ils/elles  marinassent \k‿[il/ɛl]  ma.ʁi.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  mariné  \kə ʒ‿ys ma.ʁi.ne\
que tu eusses  mariné  \kə ty ys ma.ʁi.ne\
qu’il/elle/on eût  mariné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ma.ʁi.ne\
que nous eussions  mariné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ma.ʁi.ne\
que vous eussiez  mariné  \kə vu.z‿y.sje ma.ʁi.ne\
qu’ils/elles eussent  mariné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ma.ʁi.ne\

Conditionnel

Présent
je  marinerais \ʒə  ma.ʁi.n(ə.)ʁɛ\
tu  marinerais \ty  ma.ʁi.n(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  marinerait \[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁi.n(ə.)ʁɛ\
nous  marinerions \nu  ma.ʁi.nə.ʁjɔ̃\
vous  marineriez \vu  ma.ʁi.nə.ʁje\
ils/elles  marineraient \[il/ɛl]  ma.ʁi.n(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  mariné  \ʒ‿o.ʁɛ ma.ʁi.ne\
tu aurais  mariné  \ty o.ʁɛ ma.ʁi.ne\
il/elle/on aurait  mariné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ ma.ʁi.ne\
nous aurions  mariné  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ ma.ʁi.ne\
vous auriez  mariné  \vu.z‿o.ʁje ma.ʁi.ne\
ils/elles auraient  mariné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ ma.ʁi.ne\

Impératif

Présent
  marine  \ma.ʁin\
  marinons  \ma.ʁi.nɔ̃\
  marinez  \ma.ʁi.ne\
Passé
 aie  mariné   \ɛ ma.ʁi.ne\ 
 ayons  mariné   \ɛ.jɔ̃ ma.ʁi.ne\ 
 ayez  mariné   \ɛ.je ma.ʁi.ne\