Conjugaison:français/notarier

Conjugaison en français
notarier
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-ier}}

Conjugaison de notarier, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Note modifier

  • Le doublement du i aux 1re et 2e personnes du pluriel de l’imparfait de l’indicatif et du présent du subjonctif des verbes en -ier est régulier.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  notarie \ʒə  nɔ.ta.ʁi\
tu  notaries \ty  nɔ.ta.ʁi\
il/elle/on  notarie \[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁi\
nous  notarions \nu  nɔ.ta.ʁjɔ̃\
vous  notariez \vu  nɔ.ta.ʁje\
ils/elles  notarient \[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁi\
Passé composé
j’ai  notarié  \ʒ‿e nɔ.ta.ʁje\
tu as  notarié  \ty a nɔ.ta.ʁje\
il/elle/on a  notarié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a nɔ.ta.ʁje\
nous avons  notarié  \nu.z‿a.vɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
vous avez  notarié  \vu.z‿a.ve nɔ.ta.ʁje\
ils/elles ont  notarié  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
Imparfait
je  notariais \ʒə  nɔ.ta.ʁjɛ\
tu  notariais \ty  nɔ.ta.ʁjɛ\
il/elle/on  notariait \[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁjɛ\
nous  notariions \nu  nɔ.ta.ʁij.jɔ̃\
vous  notariiez \vu  nɔ.ta.ʁij.je\
ils/elles  notariaient \[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁjɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  notarié  \ʒ‿a.vɛ nɔ.ta.ʁje\
tu avais  notarié  \ty a.vɛ nɔ.ta.ʁje\
il/elle/on avait  notarié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ nɔ.ta.ʁje\
nous avions  notarié  \nu.z‿a.vjɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
vous aviez  notarié  \vu.z‿a.vje nɔ.ta.ʁje\
ils/elles avaient  notarié  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ nɔ.ta.ʁje\
Passé simple
je  notariai \ʒə  nɔ.ta.ʁje\
tu  notarias \ty  nɔ.ta.ʁja\
il/elle/on  notaria \[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁja\
nous  notariâmes \nu  nɔ.ta.ʁjam\
vous  notariâtes \vu  nɔ.ta.ʁjat\
ils/elles  notarièrent \[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁjɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  notarié  \ʒ‿y nɔ.ta.ʁje\
tu eus  notarié  \ty y nɔ.ta.ʁje\
il/elle/on eut  notarié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y nɔ.ta.ʁje\
nous eûmes  notarié  \nu.z‿ym nɔ.ta.ʁje\
vous eûtes  notarié  \vu.z‿yt nɔ.ta.ʁje\
ils/elles eurent  notarié  \[i/ɛ]l.z‿yʁ nɔ.ta.ʁje\
Futur simple
je  notarierai \ʒə  nɔ.ta.ʁi.ʁe\
tu  notarieras \ty  nɔ.ta.ʁi.ʁa\
il/elle/on  notariera \[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁi.ʁa\
nous  notarierons \nu  nɔ.ta.ʁi.ʁɔ̃\
vous  notarierez \vu  nɔ.ta.ʁi.ʁe\
ils/elles  notarieront \[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁi.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  notarié  \ʒ‿o.ʁe nɔ.ta.ʁje\
tu auras  notarié  \ty o.ʁa nɔ.ta.ʁje\
il/elle/on aura  notarié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa nɔ.ta.ʁje\
nous aurons  notarié  \nu.z‿o.ʁɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
vous aurez  notarié  \vu.z‿o.ʁe nɔ.ta.ʁje\
ils/elles auront  notarié  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ nɔ.ta.ʁje\

Subjonctif

Présent
que je  notarie \kə ʒə  nɔ.ta.ʁi\
que tu  notaries \kə ty  nɔ.ta.ʁi\
qu’il/elle/on  notarie \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁi\
que nous  notariions \kə nu  nɔ.ta.ʁij.jɔ̃\
que vous  notariiez \kə vu  nɔ.ta.ʁij.je\
qu’ils/elles  notarient \k‿[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁi\
Passé
que j’aie  notarié  \kə ʒ‿ɛ nɔ.ta.ʁje\
que tu aies  notarié  \kə ty ɛ nɔ.ta.ʁje\
qu’il/elle/on ait  notarié  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ nɔ.ta.ʁje\
que nous ayons  notarié  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
que vous ayez  notarié  \kə vu.z‿ɛ.je nɔ.ta.ʁje\
qu’ils/elles aient  notarié  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ nɔ.ta.ʁje\
Imparfait
que je  notariasse \kə ʒə  nɔ.ta.ʁjas\
que tu  notariasses \kə ty  nɔ.ta.ʁjas\
qu’il/elle/on  notariât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁja\
que nous  notariassions \kə nu  nɔ.ta.ʁja.sjɔ̃\
que vous  notariassiez \kə vu  nɔ.ta.ʁja.sje\
qu’ils/elles  notariassent \k‿[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁjas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  notarié  \kə ʒ‿ys nɔ.ta.ʁje\
que tu eusses  notarié  \kə ty ys nɔ.ta.ʁje\
qu’il/elle/on eût  notarié  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y nɔ.ta.ʁje\
que nous eussions  notarié  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
que vous eussiez  notarié  \kə vu.z‿y.sje nɔ.ta.ʁje\
qu’ils/elles eussent  notarié  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys nɔ.ta.ʁje\

Conditionnel

Présent
je  notarierais \ʒə  nɔ.ta.ʁi.ʁɛ\
tu  notarierais \ty  nɔ.ta.ʁi.ʁɛ\
il/elle/on  notarierait \[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁi.ʁɛ\
nous  notarierions \nu  nɔ.ta.ʁi.ʁjɔ̃\
vous  notarieriez \vu  nɔ.ta.ʁi.ʁje\
ils/elles  notarieraient \[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁi.ʁɛ\
Passé
j’aurais  notarié  \ʒ‿o.ʁɛ nɔ.ta.ʁje\
tu aurais  notarié  \ty o.ʁɛ nɔ.ta.ʁje\
il/elle/on aurait  notarié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ nɔ.ta.ʁje\
nous aurions  notarié  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
vous auriez  notarié  \vu.z‿o.ʁje nɔ.ta.ʁje\
ils/elles auraient  notarié  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ nɔ.ta.ʁje\

Impératif

Présent
  notarie  \nɔ.ta.ʁi\
  notarions  \nɔ.ta.ʁjɔ̃\
  notariez  \nɔ.ta.ʁje\
Passé
 aie  notarié   \ɛ nɔ.ta.ʁje\ 
 ayons  notarié   \ɛ.jɔ̃ nɔ.ta.ʁje\ 
 ayez  notarié   \ɛ.je nɔ.ta.ʁje\