Conjugaison:français/sénatorialiser

Conjugaison en français
sénatorialiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de sénatorialiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  sénatorialise \ʒə  se.na.tɔ.ʁja.liz\
tu  sénatorialises \ty  se.na.tɔ.ʁja.liz\
il/elle/on  sénatorialise \[il/ɛl/ɔ̃]  se.na.tɔ.ʁja.liz\
nous  sénatorialisons \nu  se.na.tɔ.ʁja.li.zɔ̃\
vous  sénatorialisez \vu  se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
ils/elles  sénatorialisent \[il/ɛl]  se.na.tɔ.ʁja.liz\
Passé composé
j’ai  sénatorialisé  \ʒ‿e se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
tu as  sénatorialisé  \ty a se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
il/elle/on a  sénatorialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
nous avons  sénatorialisé  \nu.z‿a.vɔ̃ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
vous avez  sénatorialisé  \vu.z‿a.ve se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
ils/elles ont  sénatorialisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
Imparfait
je  sénatorialisais \ʒə  se.na.tɔ.ʁja.li.zɛ\
tu  sénatorialisais \ty  se.na.tɔ.ʁja.li.zɛ\
il/elle/on  sénatorialisait \[il/ɛl/ɔ̃]  se.na.tɔ.ʁja.li.zɛ\
nous  sénatorialisions \nu  se.na.tɔ.ʁja.li.zjɔ̃\
vous  sénatorialisiez \vu  se.na.tɔ.ʁja.li.zje\
ils/elles  sénatorialisaient \[il/ɛl]  se.na.tɔ.ʁja.li.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  sénatorialisé  \ʒ‿a.vɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
tu avais  sénatorialisé  \ty a.vɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
il/elle/on avait  sénatorialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
nous avions  sénatorialisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
vous aviez  sénatorialisé  \vu.z‿a.vje se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
ils/elles avaient  sénatorialisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
Passé simple
je  sénatorialisai \ʒə  se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
tu  sénatorialisas \ty  se.na.tɔ.ʁja.li.za\
il/elle/on  sénatorialisa \[il/ɛl/ɔ̃]  se.na.tɔ.ʁja.li.za\
nous  sénatorialisâmes \nu  se.na.tɔ.ʁja.li.zam\
vous  sénatorialisâtes \vu  se.na.tɔ.ʁja.li.zat\
ils/elles  sénatorialisèrent \[il/ɛl]  se.na.tɔ.ʁja.li.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  sénatorialisé  \ʒ‿y se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
tu eus  sénatorialisé  \ty y se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
il/elle/on eut  sénatorialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
nous eûmes  sénatorialisé  \nu.z‿ym se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
vous eûtes  sénatorialisé  \vu.z‿yt se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
ils/elles eurent  sénatorialisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
Futur simple
je  sénatorialiserai \ʒə  se.na.tɔ.ʁja.li.z(ə.)ʁe\
tu  sénatorialiseras \ty  se.na.tɔ.ʁja.li.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  sénatorialisera \[il/ɛl/ɔ̃]  se.na.tɔ.ʁja.li.z(ə.)ʁa\
nous  sénatorialiserons \nu  se.na.tɔ.ʁja.li.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  sénatorialiserez \vu  se.na.tɔ.ʁja.li.z(ə.)ʁe\
ils/elles  sénatorialiseront \[il/ɛl]  se.na.tɔ.ʁja.li.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  sénatorialisé  \ʒ‿o.ʁe se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
tu auras  sénatorialisé  \ty o.ʁa se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
il/elle/on aura  sénatorialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
nous aurons  sénatorialisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
vous aurez  sénatorialisé  \vu.z‿o.ʁe se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
ils/elles auront  sénatorialisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\

Subjonctif

Présent
que je  sénatorialise \kə ʒə  se.na.tɔ.ʁja.liz\
que tu  sénatorialises \kə ty  se.na.tɔ.ʁja.liz\
qu’il/elle/on  sénatorialise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  se.na.tɔ.ʁja.liz\
que nous  sénatorialisions \kə nu  se.na.tɔ.ʁja.li.zjɔ̃\
que vous  sénatorialisiez \kə vu  se.na.tɔ.ʁja.li.zje\
qu’ils/elles  sénatorialisent \k‿[il/ɛl]  se.na.tɔ.ʁja.liz\
Passé
que j’aie  sénatorialisé  \kə ʒ‿ɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
que tu aies  sénatorialisé  \kə ty ɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
qu’il/elle/on ait  sénatorialisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
que nous ayons  sénatorialisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
que vous ayez  sénatorialisé  \kə vu.z‿ɛ.je se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
qu’ils/elles aient  sénatorialisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
Imparfait
que je  sénatorialisasse \kə ʒə  se.na.tɔ.ʁja.li.zas\
que tu  sénatorialisasses \kə ty  se.na.tɔ.ʁja.li.zas\
qu’il/elle/on  sénatorialisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  se.na.tɔ.ʁja.li.za\
que nous  sénatorialisassions \kə nu  se.na.tɔ.ʁja.li.za.sjɔ̃\
que vous  sénatorialisassiez \kə vu  se.na.tɔ.ʁja.li.za.sje\
qu’ils/elles  sénatorialisassent \k‿[il/ɛl]  se.na.tɔ.ʁja.li.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  sénatorialisé  \kə ʒ‿ys se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
que tu eusses  sénatorialisé  \kə ty ys se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
qu’il/elle/on eût  sénatorialisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
que nous eussions  sénatorialisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
que vous eussiez  sénatorialisé  \kə vu.z‿y.sje se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
qu’ils/elles eussent  sénatorialisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys se.na.tɔ.ʁja.li.ze\

Conditionnel

Présent
je  sénatorialiserais \ʒə  se.na.tɔ.ʁja.li.z(ə.)ʁɛ\
tu  sénatorialiserais \ty  se.na.tɔ.ʁja.li.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  sénatorialiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  se.na.tɔ.ʁja.li.z(ə.)ʁɛ\
nous  sénatorialiserions \nu  se.na.tɔ.ʁja.li.zə.ʁjɔ̃\
vous  sénatorialiseriez \vu  se.na.tɔ.ʁja.li.zə.ʁje\
ils/elles  sénatorialiseraient \[il/ɛl]  se.na.tɔ.ʁja.li.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  sénatorialisé  \ʒ‿o.ʁɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
tu aurais  sénatorialisé  \ty o.ʁɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
il/elle/on aurait  sénatorialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
nous aurions  sénatorialisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
vous auriez  sénatorialisé  \vu.z‿o.ʁje se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
ils/elles auraient  sénatorialisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\

Impératif

Présent
  sénatorialise  \se.na.tɔ.ʁja.liz\
  sénatorialisons  \se.na.tɔ.ʁja.li.zɔ̃\
  sénatorialisez  \se.na.tɔ.ʁja.li.ze\
Passé
 aie  sénatorialisé   \ɛ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\ 
 ayons  sénatorialisé   \ɛ.jɔ̃ se.na.tɔ.ʁja.li.ze\ 
 ayez  sénatorialisé   \ɛ.je se.na.tɔ.ʁja.li.ze\