Conjugaison:français/tricoter

Conjugaison en français
tricoter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de tricoter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  tricote \ʒə  tʁi.kɔt\
tu  tricotes \ty  tʁi.kɔt\
il/elle/on  tricote \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁi.kɔt\
nous  tricotons \nu  tʁi.kɔ.tɔ̃\
vous  tricotez \vu  tʁi.kɔ.te\
ils/elles  tricotent \[il/ɛl]  tʁi.kɔt\
Passé composé
j’ai  tricoté  \ʒ‿e tʁi.kɔ.te\
tu as  tricoté  \ty a tʁi.kɔ.te\
il/elle/on a  tricoté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a tʁi.kɔ.te\
nous avons  tricoté  \nu.z‿a.vɔ̃ tʁi.kɔ.te\
vous avez  tricoté  \vu.z‿a.ve tʁi.kɔ.te\
ils/elles ont  tricoté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ tʁi.kɔ.te\
Imparfait
je  tricotais \ʒə  tʁi.kɔ.tɛ\
tu  tricotais \ty  tʁi.kɔ.tɛ\
il/elle/on  tricotait \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁi.kɔ.tɛ\
nous  tricotions \nu  tʁi.kɔ.tjɔ̃\
vous  tricotiez \vu  tʁi.kɔ.tje\
ils/elles  tricotaient \[il/ɛl]  tʁi.kɔ.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  tricoté  \ʒ‿a.vɛ tʁi.kɔ.te\
tu avais  tricoté  \ty a.vɛ tʁi.kɔ.te\
il/elle/on avait  tricoté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ tʁi.kɔ.te\
nous avions  tricoté  \nu.z‿a.vjɔ̃ tʁi.kɔ.te\
vous aviez  tricoté  \vu.z‿a.vje tʁi.kɔ.te\
ils/elles avaient  tricoté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ tʁi.kɔ.te\
Passé simple
je  tricotai \ʒə  tʁi.kɔ.te\
tu  tricotas \ty  tʁi.kɔ.ta\
il/elle/on  tricota \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁi.kɔ.ta\
nous  tricotâmes \nu  tʁi.kɔ.tam\
vous  tricotâtes \vu  tʁi.kɔ.tat\
ils/elles  tricotèrent \[il/ɛl]  tʁi.kɔ.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  tricoté  \ʒ‿y tʁi.kɔ.te\
tu eus  tricoté  \ty y tʁi.kɔ.te\
il/elle/on eut  tricoté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tʁi.kɔ.te\
nous eûmes  tricoté  \nu.z‿ym tʁi.kɔ.te\
vous eûtes  tricoté  \vu.z‿yt tʁi.kɔ.te\
ils/elles eurent  tricoté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ tʁi.kɔ.te\
Futur simple
je  tricoterai \ʒə  tʁi.kɔ.t(ə.)ʁe\
tu  tricoteras \ty  tʁi.kɔ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  tricotera \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁi.kɔ.t(ə.)ʁa\
nous  tricoterons \nu  tʁi.kɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  tricoterez \vu  tʁi.kɔ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  tricoteront \[il/ɛl]  tʁi.kɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  tricoté  \ʒ‿o.ʁe tʁi.kɔ.te\
tu auras  tricoté  \ty o.ʁa tʁi.kɔ.te\
il/elle/on aura  tricoté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa tʁi.kɔ.te\
nous aurons  tricoté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ tʁi.kɔ.te\
vous aurez  tricoté  \vu.z‿o.ʁe tʁi.kɔ.te\
ils/elles auront  tricoté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ tʁi.kɔ.te\

Subjonctif

Présent
que je  tricote \kə ʒə  tʁi.kɔt\
que tu  tricotes \kə ty  tʁi.kɔt\
qu’il/elle/on  tricote \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tʁi.kɔt\
que nous  tricotions \kə nu  tʁi.kɔ.tjɔ̃\
que vous  tricotiez \kə vu  tʁi.kɔ.tje\
qu’ils/elles  tricotent \k‿[il/ɛl]  tʁi.kɔt\
Passé
que j’aie  tricoté  \kə ʒ‿ɛ tʁi.kɔ.te\
que tu aies  tricoté  \kə ty ɛ tʁi.kɔ.te\
qu’il/elle/on ait  tricoté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ tʁi.kɔ.te\
que nous ayons  tricoté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ tʁi.kɔ.te\
que vous ayez  tricoté  \kə vu.z‿ɛ.je tʁi.kɔ.te\
qu’ils/elles aient  tricoté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ tʁi.kɔ.te\
Imparfait
que je  tricotasse \kə ʒə  tʁi.kɔ.tas\
que tu  tricotasses \kə ty  tʁi.kɔ.tas\
qu’il/elle/on  tricotât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tʁi.kɔ.ta\
que nous  tricotassions \kə nu  tʁi.kɔ.ta.sjɔ̃\
que vous  tricotassiez \kə vu  tʁi.kɔ.ta.sje\
qu’ils/elles  tricotassent \k‿[il/ɛl]  tʁi.kɔ.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  tricoté  \kə ʒ‿ys tʁi.kɔ.te\
que tu eusses  tricoté  \kə ty ys tʁi.kɔ.te\
qu’il/elle/on eût  tricoté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tʁi.kɔ.te\
que nous eussions  tricoté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ tʁi.kɔ.te\
que vous eussiez  tricoté  \kə vu.z‿y.sje tʁi.kɔ.te\
qu’ils/elles eussent  tricoté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys tʁi.kɔ.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  tricote  \tʁi.kɔt\
  tricotons  \tʁi.kɔ.tɔ̃\
  tricotez  \tʁi.kɔ.te\
Passé
 aie  tricoté   \ɛ tʁi.kɔ.te\ 
 ayons  tricoté   \ɛ.jɔ̃ tʁi.kɔ.te\ 
 ayez  tricoté   \ɛ.je tʁi.kɔ.te\