Conjugaison:italien/bramare
bramare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | bramare | \bra.ˈma.re\ | avere | bramato | \a.ˈve.re bra.ˈma.to\ |
Gérondif | bramando | \bra.ˈman.do\ | avendo | bramato | \a.ˈven.do bra.ˈma.to\ |
Participe | bramante | \bra.ˈman.te\ | bramato | \bra.ˈma.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|