Conjugaison:italien/cimare
cimare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | cimare | \tʃi.ˈma.re\ | avere | cimato | \a.ˈve.re tʃi.ˈma.to\ |
Gérondif | cimando | \tʃi.ˈman.do\ | avendo | cimato | \a.ˈven.do tʃi.ˈma.to\ |
Participe | cimante | \tʃi.ˈman.te\ | cimato | \tʃi.ˈma.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|