Conjugaison de finire avec l’auxiliaire avere modifier

finire, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .


Modes impersonnels modifier

Indicatif modifier

Présent
(io)   finisco \fi.ˈnis.ko\
(tu)   finisci \fi.ˈnis.ʃi\
(lui / lei)   finisce \fi.ˈnis.ʃe\
(noi)   finiamo \fi.njˈa.mo\
(voi)   finite \fiˈni.te\
(loro)   finiscono \fi.ˈnis.ko.no\
Passé composé
(io)  ho finito \o fi.ˈni.to\
(tu)  hai finito \ˈai fi.ˈni.to\
(lui / lei)  ha finito \a fi.ˈni.to\
(noi)  abbiamo finito \ab.bj.ˈa.mo fi.ˈni.to\
(voi)  avete finito \a.ˈve.te fi.ˈni.to\
(loro)  hanno finito \ˈan.no fi.ˈni.to\
Imparfait
(io)   finivo \fi.ˈni.vo\
(tu)   finivi \fi.ˈni.vi\
(lui / lei)   finiva \fi.ˈni.va\
(noi)   finivamo \fi.ni.ˈva.mo\
(voi)   finivate \fi.ni.ˈva.te\
(loro)   finivano \fi.ˈni.va.no\
Plus-que-parfait
(io)  avevo finito \a.ˈve.vofi.ˈni.to\
(tu)  avevi finito \a.ˈve.vi fi.ˈni.to\
(lui / lei)  aveva finito \a.ˈve.va fi.ˈni.to\
(noi)  avevamo finito \a.ve.ˈva.mo fi.ˈni.to\
(voi)  avevate finito \a.ve.ˈva.te fi.ˈni.to\
(loro)  avevano finito \a.ˈve.va.no fi.ˈni.to\
Passé simple
(io)   finii \fi.ˈnii\
(tu)   finisti \fi.ˈnis.ti\
(lui / lei)   finì \fi.ˈni\
(noi)   finimmo \fi.ˈnim.mo\
(voi)   finiste \fi.ˈnis.te\
(loro)   finirono \fi.ˈni.ro.no\
Passé antérieur
(io)  ebbi finito \ˈeb.bi fi.ˈni.to\
(tu)  avesti finito \a.ˈves.ti fi.ˈni.to\
(lui / lei)  ebbe finito \ˈeb.be fi.ˈni.to\
(noi)  avemmo finito \a.ˈvem.mo fi.ˈni.to\
(voi)  aveste finito \a.ˈves.te fi.ˈni.to\
(loro)  ebbero finito \ˈeb.be.ro fi.ˈni.to\
Futur simple
(io)   finirò \fi.ni.ˈro\
(tu)   finirai \fi.ni.ˈrai\
(lui / lei)   finirà \fi.ni.ˈra\
(noi)   finiremo \fi.ni.ˈre.mo\
(voi)   finirete \fi.ni.ˈre.te\
(loro)   finiranno \fi.ˈni.ran.no\
Futur antérieur
(io)  avrò finito \a.ˈvro fi.ˈni.to\
(tu)  avrai finito \a.ˈvrai fi.ˈni.to\
(lui / lei)  avrà finito \a.ˈvra fi.ˈni.to\
(noi)  avremo finito \a.ˈvre.mo fi.ˈni.to\
(voi)  avrete finito \a.ˈvre.te fi.ˈni.to\
(loro)  avranno finito \a.vran.no fi.ˈni.to\

Conditionnel modifier

Présent
(io)   finirei \fi.ni.ˈrei\
(tu)   finiresti \fi.ni.ˈres.ti\
(lui / lei)   finirebbe \fi.ni.ˈreb.be\
(noi)   finiremmo \fi.ni.ˈrem.mo\
(voi)   finireste \fi.ni.ˈres.te\
(loro)   finirebbero \fi.ni.ˈreb.be.ro\
Passé
(io)  avrei finito \a.ˈvre.i fi.ˈni.to\
(tu)  avresti finito \a.ˈvres.ti fi.ˈni.to\
(lui / lei)  avrebbe finito \aˈ.vreb.be fi.ˈni.to\
(noi)  avremmo finito \a.ˈvrem.mo fi.ˈni.to\
(voi)  avreste finito \a.ˈvres.te fi.ˈni.to\
(loro)  avrebbero finito \a.ˈvreb.be.ro fi.ˈni.to\

Subjonctif modifier

Présent
che (io)   finisca \fi.ˈnis.ka\
che (tu)   finisca \fi.ˈnis.ka\
che (lui / lei)   finisca \fi.ˈnis.ka\
che (noi)   finiamo \fi.nj.ˈa.mo\
che (voi)   finiate \fi.nj.ˈa.te\
che (loro)   finiscano \fi.ˈnis.ka.no\
Passé composé
che (io)  abbia finito \ab.ˈbja fi.ˈni.to\
che (tu)  abbia finito \ab.ˈbja fi.ˈni.to\
che (lui / lei)  abbia finito \ab.ˈbja fi.ˈni.to\
che (noi)  abbiamo finito \ab.bj.ˈa.mo fi.ˈni.to\
che (voi)  abbiate finito \ab.bjˈa.te fi.ˈni.to\
che (loro)  abbiano finito \ab.ˈbj.a.no fi.ˈni.to\
Imparfait
che (io)   finissi \fi.ˈnis.si\
che (tu)   finissi \fi.ˈnis.si\
che (lui / lei)   finisse \fi.ˈnis.se\
che (noi)   finissimo \fi.nis.ˈsi.mo\
che (voi)   finiste \fi.ˈnis.te\
che (loro)   finissero \fi.ˈnis.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io)  avessi finito \a.ˈves.si fi.ˈni.to\
che (tu)  avessi finito \a.ˈves.si fi.ˈni.to\
che (lui / lei)  avesse finito \a.ˈves.sa fi.ˈni.to\
che (noi)  avessimo finito \a.ves.ˈsi.mo fi.ˈni.to\
che (voi)  aveste finito \a.ˈves.te fi.ˈni.to\
che (loro)  avessero finito \a.ˈves.se.ro fi.ˈni.to\

Impératif modifier

Présent affirmatif
(tu)  finisci \fi.ˈnis.ʃi\
(Lei)   finisca \fi.ˈnis.ka\
(noi)  finiamo \fi.nj.ˈa.mo\
(voi)  finite \fi.ˈni.te\
(Loro)  finiscano \fi.ˈnis.ka.no\
Présent négatif
(tu) non   finire \ˈnon fi.ˈni.re\
(Lei) non  finisca \ˈnon fi.ˈnis.ka\
(noi) non  finiamo \ˈnon fi.nj.ˈa.mo\
(voi) non  finite \ˈnon fi.ˈni.te\
(Loro) non  finiscano \ˈnon ˈfi.ˈnis.ka.no\


Conjugaison de finire avec l’auxiliaire essere modifier

finire, verbe régulier du troisième groupe conjugué avec l’auxiliaire essere.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(io)   finisco \ˈfi.nis.ko\
(tu)   finisci \ˈfi.nis.ʃi\
(lui / lei)   finisce \ˈfi.nis.ʃe\
(noi)   finiamo \fi.njˈa.mo\
(voi)   finite \fiˈni.te\
(loro)   finiscono \ˈfi.nis.ko.no\
Passé composé
(io)  sono finito \ˈso.no fi.ˈni.to\
(tu)  sei finito \ˈse.i fi.ˈni.to\
(lui / lei)  è finito \e fi.ˈni.to\
(noi)  siamo finiti \ˈsja.mo fi.ˈni.ti\
(voi)  siete finiti \ˈsje.te fi.ˈni.ti\
(loro)  sono finiti \ˈso.no fi.ˈni.ti\
Imparfait
(io)   finivo \fi.ˈni.vo\
(tu)   finivi \fi.ˈni.vi\
(lui / lei)   finiva \fi.ˈni.va\
(noi)   finivamo \fi.ni.ˈva.mo\
(voi)   finivate \fi.ni.ˈva.te\
(loro)   finivano \fi.ˈni.va.no\
Plus-que-parfait
(io)  ero finito \ˈe.rofi.ˈni.to\
(tu)  eri finito \ˈe.ri fi.ˈni.to\
(lui / lei)  era finito \ˈe.ra fi.ˈni.to\
(noi)  eravamo finiti \e.ra.ˈva.mo fi.ˈni.ti\
(voi)  eravate finiti \e.ra.ˈva.te fi.ˈni.ti\
(loro)  erano finiti \ˈe.ra.no fi.ˈni.ti\
Passé simple
(io)   finii \fi.ˈnii\
(tu)   finisti \fi.ˈnis.ti\
(lui / lei)   finì \fi.ˈni\
(noi)   finimmo \fi.ˈnim.mo\
(voi)   finiste \fi.ˈnis.te\
(loro)   finirono \fi.ˈni.ro.no\
Passé antérieur
(io)  fui finito \ˈfu.i fi.ˈni.to\
(tu)  fosti finito \ˈfos.ti fi.ˈni.to\
(lui / lei)  fu finito \ˈfu fi.ˈni.to\
(noi)  fummo finiti \ˈfum.mo fi.ˈni.ti\
(voi)  foste finiti \ˈfos.te fi.ˈni.ti\
(loro)  furono finiti \ˈfu.ro.no fi.ˈni.ti\
Futur simple
(io)   finirò \fi.ni.ˈro\
(tu)   finirai \fi.ni.ˈrai\
(lui / lei)   finirà \fi.ni.ˈra\
(noi)   finiremo \fi.ni.ˈre.mo\
(voi)   finirete \fi.ni.ˈre.te\
(loro)   finiranno \fi.ˈni.ran.no\
Futur antérieur
(io)  sarò finito \sa.ˈro fi.ˈni.to\
(tu)  sarai finito \sa.ˈrai fi.ˈni.to\
(lui / lei)  sarà finito \sa.ˈra fi.ˈni.to\
(noi)  saremo finiti \sa.ˈre.mo fi.ˈni.ti\
(voi)  sarete finiti \sa.ˈre.te fi.ˈni.ti\
(loro)  saranno finiti \ˈsa.ran.no fi.ˈni.ti\

Conditionnel

Présent
(io)   finirei \fi.ni.ˈrei\
(tu)   finiresti \fi.ni.ˈres.ti\
(lui / lei)   finirebbe \fi.ni.ˈreb.be\
(noi)   finiremmo \fi.ni.ˈrem.mo\
(voi)   finireste \fi.ni.ˈres.te\
(loro)   finirebbero \fi.ni.ˈreb.be.ro\
Passé
(io)  sarei finito \sa.ˈre.i fi.ˈni.to\
(tu)  saresti finito \sa.ˈres.ti fi.ˈni.to\
(lui / lei)  sarebbe finito \sa.ˈreb.be fi.ˈni.to\
(noi)  saremmo finiti \sa.ˈrem.mo fi.ˈni.ti\
(voi)  sareste finiti \sa.ˈres.te fi.ˈni.ti\
(loro)  sarebbero finiti \sa.ˈreb.be.ro fi.ˈni.ti\

Subjonctif

Présent
che (io)   finisca \ˈfi.nis.ka\
che (tu)   finisca \ˈfi.nis.ka\
che (lui / lei)   finisca \ˈfi.nis.ka\
che (noi)   finiamo \fi.nj.ˈa.mo\
che (voi)   finiate \fi.nj.ˈa.te\
che (loro)   finiscano \ˈfi.nis.ka.no\
Passé composé
che (io)  sia finito \ˈsi.a fi.ˈni.to\
che (tu)  sia finito \ˈsi.a fi.ˈni.to\
che (lui / lei)  sia finito \ˈsi.a fi.ˈni.to\
che (noi)  siamo finiti \ˈsja.mo fi.ˈni.ti\
che (voi)  siate finiti \ˈsja.te fi.ˈni.ti\
che (loro)  siano finiti \ˈsi.a.no fi.ˈni.ti\
Imparfait
che (io)   finissi \fi.ˈnis.si\
che (tu)   finissi \fi.ˈnis.si\
che (lui / lei)   finisse \fi.ˈnis.se\
che (noi)   finissimo \fi.nis.ˈsi.mo\
che (voi)   finiste \fi.ˈnis.te\
che (loro)   finissero \fi.ˈnis.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io)  fossi finito \ˈfos.si fi.ˈni.to\
che (tu)  fossi finito \ˈfos.si fi.ˈni.to\
che (lui / lei)  fosse finito \ˈfos.se fi.ˈni.to\
che (noi)  fossimo finiti \ˈfos.si.mo fi.ˈni.ti\
che (voi)  foste finiti \ˈfos.te fi.ˈni.ti\
che (loro)  fossero finiti \ˈfos.se.ro fi.ˈni.ti\

Impératif

Présent affirmatif
(tu)  finisci \ˈfi.nis.ʃi\
(Lei)   finisca \ˈfi.nis.ka\
(noi)  finiamo \fi.nj.ˈa.mo\
(voi)  finite \fi.ˈni.te\
(Loro)  finiscano \ˈfi.nis.ka.no\
Présent négatif
(tu) non   finire \ˈnon fi.ˈni.re\
(Lei) non  finisca \ˈnon ˈfi.na\
(noi) non  finiamo \ˈnon fi.nj.ˈa.mo\
(voi) non  finite \ˈnon fi.ˈni.te\
(Loro) non  finiscano \ˈnon ˈfi.nis.ka.no\