Conjugaison:italien/planare
planare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | planare | \pla.ˈna.re\ | avere | planato | \a.ˈve.re pla.ˈna.to\ |
Gérondif | planando | \pla.ˈnan.do\ | avendo | planato | \a.ˈven.do pla.ˈna.to\ |
Participe | planante | \pla.ˈnan.te\ | planato | \pla.ˈna.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|