Conjugaison:italien/ruttare
ruttare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | ruttare | \rut.ˈta.re\ | avere | ruttato | \a.ˈve.re rut.ˈta.to\ |
Gérondif | ruttando | \rut.ˈtan.do\ | avendo | ruttato | \a.ˈven.do rut.ˈta.to\ |
Participe | ruttante | \rut.ˈtan.te\ | ruttato | \rut.ˈta.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|