Conjugaison:italien/spargere
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
spargere, verbe irrégulier du deuxième groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | spargere | \ˈspar.dʒe.re\ | avere | sparso | \a.ˈve.re ˈspar.so\ |
Gérondif | spargendo | \spar.ˈdʒen.do\ | avendo | sparso | \a.ˈven.do ˈspar.so\ |
Participe | spargente | \spar.ˈdʒen.te\ | sparso | \ˈspar.so\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
spargere, verbe irrégulier du deuxième groupe conjugué avec l’auxiliaire essere.
Modes impersonnels
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | spargere | \ˈspar.dʒer.si\ | essere | sparso | \ˈɛs.se.re ˈspar.so\ |
Gérondif | spargendo | \spar.ˈdʒen.do\ | essendo | sparso | \ˈɛs.sen.do ˈspar.so\ |
Participe | spargente | \spar.ˈdʒen.te\ | sparso | \ˈspar.so\ |
Indicatif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif
|
|