Conjugaison:latin/imperito

Conjugaison de imperitō

INFINITIF
Présent actif		Parfait actif		Futur actif
imperitāre		imperitavisse		imperitatūrus, -a, -um esse
Présent passif		Parfait passif		Futur passif
imperitārī		imperitatus, -a, -um esse		imperitatum īrī

PARTICIPE / GÉRONDIF
Participe			Gérondif
	SUPIN imperitatum, imperitatū Participe présent actif imperitans, -antis Participe futur actif imperitatūrus, -a, -um Participe parfait passif imperitatus, -a, -um Adjectif verbal imperitandus, -a, -um			Nominatif : imperitāre Accusatif : imperitāre Accusatif avec prép. : imperitandum Génitif : imperitandī Datif : imperitandō Ablatif : imperitandō

IMPÉRATIF
Actif			Passif
	Présent imperitā imperitāte Futur 2PS : imperitātō 3PS : imperitātō 2PP : imperitātōte 3PP : imperitantō			Présent imperitāre imperitāminī Futur 2PS : imperitātor 3PS : imperitātor 2PP : - 3PP : imperitantor

INDICATIF ACTIF
Présent		Imparfait		Futur
imperitō		imperitābam		imperitābō
imperitās		imperitābās		imperitābis
imperitāt		imperitābat		imperitābit
imperitāmus		imperitābāmus		imperitābimus
imperitātis		imperitābātis		imperitābitis
imperitant		imperitābant		imperitābunt
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
imperitavī		imperitaveram		imperitaverō
imperitavistī		imperitaverās		imperitaveris
imperitavit		imperitaverat		imperitaverit
imperitavimus		imperitaverāmus		imperitaverimus
imperitavistis		imperitaveratis		imperitaveritis
imperitavērunt (imperitavēre)		imperitaverant		imperitaverint

SUBJONCTIF ACTIF
Présent		Imparfait
imperitem		imperitārem
imperitēs		imperitārēs
imperitet		imperitāret
imperitēmus		imperitārēmus
imperitētis		imperitārētis
imperitent		imperitārent
Parfait		Plus-que-parfait
imperitaverim		imperitavissem
imperitaverīs		imperitavissēs
imperitaverit		imperitavisset
imperitaverīmus		imperitavissēmus
imperitaverītis		imperitavissētis
imperitaverint		imperitavissent

INDICATIF PASSIF
Présent		Imparfait		Futur
imperitor		imperitabar		imperitābor
imperitāris (imperitāre)		imperitabāris (imperitabāre)		imperitāberis (imperitābere)
imperitātur		imperitabātur		imperitābitur
imperitāmur		imperitabāmur		imperitābimur
imperitāminī		imperitabāminī		imperitābiminī
imperitāntur		imperitabantur		imperitābuntur
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
imperitatus sum		imperitatus eram		imperitatus erō
imperitatus es		imperitatus erās		imperitatus eris
imperitatus est		imperitatus erat		imperitatus erit
imperitati sumus		imperitati erāmus		imperitati erimus
imperitati estis		imperitati erātis		imperitati eritis
imperitati sunt		imperitati erant		imperitati erunt

SUBJONCTIF PASSIF
Présent		Imparfait
imperiter		imperitārer
imperitēris (imperitēre)		imperitārēris (imperitārēre)
imperitētur		imperitārētur
imperitēmur		imperitārēmur
imperitēminī		imperitārēminī
imperitentur		imperitārentur
Parfait		Plus-que-parfait
imperitatus sim		imperitatus essem
imperitatus sīs		imperitatus essēs
imperitatus sit		imperitatus esset
imperitati sīmus		imperitati essēmus
imperitati sītis		imperitati essētis
imperitati sint		imperitati essent