Conjugaison:latin/relucto

Conjugaison de reluctō

INFINITIF
Présent actif		Parfait actif		Futur actif
reluctāre		reluctatus, -a, -um esse		reluctatūrus, -a, -um esse
Présent passif		Parfait passif		Futur passif
-		-		-

PARTICIPE / GÉRONDIF
Participe			Gérondif
	SUPIN reluctatum, reluctatū Participe présent actif reluctans, -antis Participe futur actif reluctatūrus, -a, -um Participe parfait passif - Adjectif verbal reluctandus, -a, -um			Nominatif : reluctāre Accusatif : reluctāre Accusatif avec prép. : reluctandum Génitif : reluctandī Datif : reluctandō Ablatif : reluctandō

IMPÉRATIF
Actif			Passif
	Présent reluctā reluctāte Futur 2PS : reluctātō 3PS : reluctātō 2PP : reluctātōte 3PP : reluctantō			-

INDICATIF ACTIF
Présent		Imparfait		Futur
reluctō		reluctābam		reluctābō
reluctās		reluctābās		reluctābis
reluctāt		reluctābat		reluctābit
reluctāmus		reluctābāmus		reluctābimus
reluctātis		reluctābātis		reluctābitis
reluctant		reluctābant		reluctābunt
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
reluctatus, -a sum		reluctatus, -a eram		reluctatus, -a erō
reluctatus, -a es		reluctatus, -a erās		reluctatus, -a eris
reluctatus, -a, -um est		reluctatus, -a, -um erat		reluctatus, -a, -um erit
reluctatī, -ae, -a sumus		reluctatī, -ae, -a erāmus		reluctatī, -ae, -a erimus
reluctatī, -ae, -a estis		reluctatī, -ae, -a erātis		reluctatī, -ae, -a eritis
reluctatī, -ae, -a sunt		reluctatī, -ae, -a erant		reluctatī, -ae, -a erint

SUBJONCTIF ACTIF
Présent		Imparfait
reluctem		reluctārem
reluctēs		reluctārēs
reluctet		reluctāret
reluctēmus		reluctārēmus
reluctētis		reluctārētis
reluctent		reluctārent
Parfait		Plus-que-parfait
reluctatus, -a sim		reluctatus, -a essem
reluctatus, -a sīs		reluctatus, -a essēs
reluctatus, -a, -um sit		reluctatus, -a, -um esset
reluctatī, -ae, -a sīmus		reluctatī, -ae, -a essēmus
reluctatī, -ae, -a sitis		reluctatī, -ae, -a essētis
reluctatī, -ae, -a sint		reluctatī, -ae, -a essent