Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de cunae, avec le suffixe -ina.

Nom propre modifier

Cas Singulier
Nominatif Cunină
Vocatif Cunină
Accusatif Cuninăm
Génitif Cuninae
Datif Cuninae
Ablatif Cuninā

Cūnīna \Prononciation ?\ féminin

  1. (Religion) Génie qui veille sur les enfants au berceau.
    • …hisce manibus lacte fit, non vino, Cuninae propter cunas, Ruminae propter rumam, id est prisco vocabulo mammam, a quo subrumi etiam nunc dicuntur agni, Varron. cité par Nonius. 167, 30 sq
    • Neque enim in hoc tam praeclaro opere et tantae plenissimo dignitatis audent aliquas partes deae Cluacinae tribuere aut Volupiae, quae a uoluptate appellata est, aut Lubentinae, cui nomen est a libidine, aut Vaticano, qui infantum uagitibus praesidet, aut Cuninae, quae cunas eorum administrat. — (Augustin, De civitate Dei, IV, 8)
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Voir aussi modifier

  • Cunina sur l’encyclopédie Wikipédia  

Références modifier