Jen ĉi tie estas eraro : Jes ja brak'um'i estis la unua uzo de tia kunmetado, por signifi ĉirkaŭi reciproke unu alian per brakoj, sed la ago mem estas brak'um'ad'o, tute ne brak'um'o, eĉ se kelkaj imitante Kalocsay (kiu kontraŭFundamente analizis la vortfaradon en Esperanto per derivado) uzas la vorton brakumo por la ago. Brakumo ne estas ago sed aĵo, en iu kunteksto ĝi povas signifi : manikon. Ekzemple juna infano - denaska Esperantoparolanto - diris al patrino : "Panjo, helpu min mi ne sukcesas surmeti miajn brakumojn". Same li povus peti pri kolumo, kalkanumo ... kiuj estas aĵoj ne agoj ! Pjer, de la Bona Lingvo.

Revenir à la page « brakumo ».