Judaea
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien Ἰουδαία, Ioudaía (« terre de Judas »).
Nom propre modifier
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Judaeă |
Vocatif | Judaeă |
Accusatif | Judaeăm |
Génitif | Judaeae |
Datif | Judaeae |
Ablatif | Judaeā |
Jūdaea \Prononciation ?\ féminin
- (Géographie) Judée.
- Habet autem in se provincias Commagenam, Phoeniciam et Palaestinam, cuius pars est Iudaea absque Sarracenos et Nabatheos. — (Isidore de Séville, Etym.)
Variantes modifier
- (Post-classique) Judea
- Iudaea Le ‹ j ›, absent du latin classique, traduit le ‹ i › devant une voyelle dans la tradition scholastique française. Cf. « j en latin ».
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- « Judaea », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage