Latin modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom propre modifier

Cas Singulier
Nominatif Tiridă
Vocatif Tiridă
Accusatif Tiridăm
Génitif Tiridae
Datif Tiridae
Ablatif Tiridā

Tirida \Prononciation ?\ féminin singulier

  1. (Géographie) Ville de Thrace.
    • ita finit Hister a septentrione, ab ortu Pontus ac Propontis, a meridie Aegaeum mare. cuius in ora a Strymone Apollonia, Oesyma, Neapolis, Datos. intus Philippi colonia — absunt a Dyrrhachio CCCXXV —, Scotusa, Topiros civitas. Mesti amnis ostium, mons Pangaeus. Heraclea, Olynthos, Abdera libera civitas. stagnum Bistonum et gens. oppidum fuit Tirida, Diomedis equorum stabulis dirum; nunc sunt Dicaea, Ismaron, locus Parthenion, Phalesina, Maronea, prius Orthagurea dicta. — (Pline le Jeune, Naturalis Historia, IV)
      Ainsi la Thrace a pour limites, au nord, le Danube; au levant, le Pont-Euxin et la Propontide; au midi, la mer Égée, sur la côte de laquelle, à partir de l’embouchure du Strymon, sont Apollonie, Oesyma, Néapolis, Datos; dans l’intérieur, Philippes, colonie, éloignée de Dyrrachium de 125.000 pas; Scotusa, Topiris, l’embouchure du fleuve Nestus, le mont Pangée, Héraclée, Olinthe, Abdère, cité libre; le lac et la nation des Bistoniens. Il y eut jadis dans cette contrée la ville de Tirida, où étaient les horribles écuries des chevaux de Diomède. Maintenant on y trouve Dicéae (10), Ismare, la localité dite Parthénion, Phalesine, Maronée, ci-devant appelée, Ortagurée. — (traduction)

Références modifier