aŭstralianino

Voir aussi : australianino

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : auxstralianino, australianino

Étymologie

Composé de la racine Aŭstrali (« Australie »), des suffixes -an- (« membre, habitant ») et -in- (« genre féminin ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	aŭstralianino \aw.stra.li.a.ˈni.no\	aŭstralianinoj \aw.stra.li.a.ˈni.noj\
Accusatif	aŭstralianinon \aw.stra.li.a.ˈni.non\	aŭstralianinojn \aw.stra.li.a.ˈni.nojn\

aŭstralianino \aw.stra.li.a.ˈni.no\

1. Australienne.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

• aŭstraliano : Australien

Si usage de -iĉ-:

• aŭstralianiĉo : Australien

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « aŭstralianino [Prononciation ?] »

Références

Bibliographie

• aŭstralianino sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• Aŭstralio sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Racine "Aŭstrali-" présente dans la 8a Oficiala Aldono de 1974 (R de l’Akademio de Esperanto).
• Racine(s) ou affixe(s) "-an-", "-in-", "-o" présentes dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » ( de l’Akademio de Esperanto).
• Gentilé de pays conforme à la Listo de Rekomendataj Landnomoj de l’Académie d’espéranto.