Breton modifier

Étymologie modifier

Composé de a et de krenn.

Adverbe modifier

a-grenn \aˈɡrɛnː\

  1. Complètement, entièrement, totalement.
    • Hogen, eur c’had hag a oa hanter-gousket en he gwele, e-kreiz ar vodenn-lann, a zihunas a-grenn o klevet trouz ha klemmou, [...] ! — (Ivon Krog, Eur zacʼhad marvailhou, Buhez Breiz, 1924, page 135)
      Mais, un lièvre qui était à moitié endormi dans son gîte, au milieu du buisson d’ajoncs, se réveilla complètement en entendant des bruits et des plaintes, [...] !

Dérivés modifier