aangrenzen
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
aangrenzen \Prononciation ?\ intransitif
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | grens aan | grensde aan |
| jij | grenst aan | |
| hij, zij, het | grenst aan | |
| wij | grenzen aan | grensden aan |
| jullie | grenzen aan | |
| zij | grenzen aan | |
| u | grenst aan | grensde aan |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | aangrenzend | aangegrensd |
- (Rare) Jouxter, être contigu, limitrophe.
- Het mooie park waar de huizen aangrenzen.
- Le joli parc jouxtant les maisons.
- Deze pinot blanc is afkomstig uit de Duitse Pfalz, aangenzend aan de Franse Elzas.
- Ce pinot blanc provient du Palatinat allemand, contigu à l’Alsace française.
- Het mooie park waar de huizen aangrenzen.
Synonymes modifier
Notes modifier
- Ne s’emploie guère qu’au participe présent aangrenzend.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « aangrenzen [Prononciation ?] »