Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Composé de la particule séparable aan et du verbe koeken (« couvrir d'une croûte »).

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik koek aan koekte aan
jij koekt aan
hij, zij, het koekt aan
wij koeken aan koekten aan
jullie koeken aan
zij koeken aan
u koekt aan koekte aan
Auxiliaire Participe présent Participe passé
zijn aankoekend aangekoekt

aankoeken \Prononciation ?\ intransitif (ergatif)

  1. Former une croûte.
  2. (Cuisine) Coller, attacher, cramer.
    • Het aankoeken.
      L’encroûtement, le gratinage, (Calcaire) l’entartrage.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 87,9 % des Flamands,
  • 93,6 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]