aankoppelen
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
Composé de la préposition aan et du verbe koppelen (« accoupler »).
Verbe modifier
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | koppel aan | koppelde aan |
| jij | koppelt aan | |
| hij, zij, het | koppelt aan | |
| wij | koppelen aan | koppelden aan |
| jullie | koppelen aan | |
| zij | koppelen aan | |
| u | koppelt aan | koppelde aan |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | aankoppelend | aangekoppeld |
aankoppelen \Prononciation ?\transitif
Antonymes modifier
Prononciation modifier
- Pays-Bas : écouter « aankoppelen [ˈan.kɔ.pə.lə(n)] »