Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Composé de la préposition aan et du verbe lopen (« marcher »).

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik loop aan liep aan
jij loopt aan
hij, zij, het loopt aan
wij lopen aan liepen aan
jullie lopen aan
zij lopen aan
u loopt aan liep aan
Auxiliaire Participe présent Participe passé
zijn et hebben lopen aand aangelopen

aanlopen \ˈan.lo.pə(n)\ intransitif ou transitif

  1. (Intransitif) Accourir.
    • Aanlopen bij iemand.
      Faire un saut chez qn., passer chez quelqu’un.
  2. (Intransitif) (Technique) Démarrer
    • Het onbelast aanlopen.
      Le démarrage à vide.
    • Het volbelast aanlopen.
      Le démarrage sous charge.
    • Aanlopen tegen.
      Cogner contre, frotter contre.
  3. (Transitif) (Marine) Faire escale à un port.
    • Het schip loopt Rotterdam aan.
      Le navire fait escale à Rotterdam.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

faire escale à un port

Forme de nom commun modifier

aanlopen \Prononciation ?\

  1. Pluriel de aanloop.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,8 % des Flamands,
  • 97,1 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]