Voir la conjugaison du verbe abrogar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) abrogara
|
que (tú) abrogara
|
que (vos) abrogara
|
que (él/ella/usted) abrogara
|
que (nosotros-as) abrogara
|
que (vosotros-as) abrogara
|
que (os) abrogara
|
(ellos-as/ustedes) abrogara
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) abrogara
|
que (tú) abrogara
|
que (vos) abrogara
|
que (él/ella/usted) abrogara
|
que (nosotros-as) abrogara
|
que (vosotros-as) abrogara
|
que (os) abrogara
|
(ellos-as/ustedes) abrogara
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) abrogara
|
que (tú) abrogara
|
que (vos) abrogara
|
que (él/ella/usted) abrogara
|
que (nosotros-as) abrogara
|
que (vosotros-as) abrogara
|
que (os) abrogara
|
(ellos-as/ustedes) abrogara
|
Futur
|
que (yo) abrogara
|
que (tú) abrogara
|
que (vos) abrogara
|
que (él/ella/usted) abrogara
|
que (nosotros-as) abrogara
|
que (vosotros-as) abrogara
|
que (os) abrogara
|
(ellos-as/ustedes) abrogara
|
abrogara \a.βɾoˈɣa.ɾa\
- Première personne du singulier de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de abrogar.
- Troisième personne du singulier de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de abrogar.
abrogara \Prononciation ?\
- Première personne du singulier du plus-que-parfait de abrogar.
- Troisième personne du singulier du plus-que-parfait de abrogar.