Voir la conjugaison du verbe abrogar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) abrogues
|
que (tú) abrogues
|
que (vos) abrogues
|
que (él/ella/usted) abrogues
|
que (nosotros-as) abrogues
|
que (vosotros-as) abrogues
|
que (os) abrogues
|
(ellos-as/ustedes) abrogues
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) abrogues
|
que (tú) abrogues
|
que (vos) abrogues
|
que (él/ella/usted) abrogues
|
que (nosotros-as) abrogues
|
que (vosotros-as) abrogues
|
que (os) abrogues
|
(ellos-as/ustedes) abrogues
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) abrogues
|
que (tú) abrogues
|
que (vos) abrogues
|
que (él/ella/usted) abrogues
|
que (nosotros-as) abrogues
|
que (vosotros-as) abrogues
|
que (os) abrogues
|
(ellos-as/ustedes) abrogues
|
Futur
|
que (yo) abrogues
|
que (tú) abrogues
|
que (vos) abrogues
|
que (él/ella/usted) abrogues
|
que (nosotros-as) abrogues
|
que (vosotros-as) abrogues
|
que (os) abrogues
|
(ellos-as/ustedes) abrogues
|
abrogues \Prononciation ?\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de abrogar.